Hieronder verzameld nieuws UIT 2021 uit Jemen, kort en bondig, soms langer en met duiding en verwijzing. Doorklikken via de links en plaatjes. Work in progress!
(Yemen explanatory weblog for Dutch Readers)
Klik hier ergens voor het huidige Yemenlog met het meest recente nieuws
Emiraten (her)betreden het Jemenitisch strijdperk
Jan 01-2022. Helemaal weg waren ze natuurlijk nooit, maar afgelopen week betraden Emiraatse troepen opnieuw het strijdperk in Jemen, dat steeds duidelijker terugvalt in de oude Noord-Zuid verdeling.
Het draait om Shabwa, een centrale, olierijke provincie in Jemen. Afgelopen week werd daar gouverneur Bin Adio vervangen. Bin Adio voerde de scepter in Shabwa sinds hij daar in 2018 werd benoemd door de uit Sana’a verjaagde regering van Jemen, in ballingschap verdeeld over Riyaad, Marib en Aden.
Aanvankelijk bestuurde Bin Adio Shabwa met enig succes, maar het draagvlak bleef altijd smal. Bin Adio steunt op Islah, de partij van moslimbroeders die de verjaagde regering van Jemen domineren, in combinatie met een coalitie van lokale tribale groeperingen in Shabwa.
Volgens afspraken vastgelegd in het Riyadh akkoord van 2019 moest Bin Adio op enig moment vervangen. Niet aflatende berichten over corruptie bespoedigden de uitvoering daarvan. Het militaire verlies van de westelijke regio’s Usaylan en Bayhan gaf uiteindelijk de doorslag
Die regio’s namen de Houthi’s zonder noemenswaardige tegenstand afgelopen najaar in, waardoor ze nu al maanden vanuit het zuiden Marib kunnen belegeren, de stad waar een belangrijk deel van de verjaagde regering sinds 2015 huist. De snelle overgave van deze regio’s door Bin Adio werd door velen als verraad of zelfs als een complot gezien.
Bin Adio werd daarom afgelopen week vervangen door de nieuwe gouverneur Sheikh Awad Al-Wazir Al-Awlaki. Zijn laatste achternaam duidt op steun van de Awlaqi’s, een van de belangrijkste stammen van Shabwa.
Sheik Awad steunt verder vooral op zuidelijke sentimenten in Shabwa. Dominant daarin zijn groeperingen gelieerd aan de zuidelijke onafhankelijkheidsbeweging en de Verenigde Emiraatse Emiraten.
De geduchte Shabwa Elite Forces -een sterke paramilitaire groepering opgezet door Emiraatse sponsors die met het aantreden van Bin Adio ondergronds ging- kwam afgelopen week meteen weer bovengronds. Delen van deze Elite Forces reisden direct door naar het westen, naar verluidt om alsnog het gevecht om Bayhan en Usaylan met de Houthi’s aan te gaan.
Door de jongste ontwikkelingen krijgt de strijd in Jemen weer duidelijker het karakter van de aloude tweestrijd Noord (Houthi’s) tegen Zuid (Onafhankelijken). De verjaagde regering -nog altijd gedomineerd door Islah, de moslimbroeders van Jemen- heeft het in steeds minder provincies van Jemen voor het zeggen.
Havenstad Aden en de omliggende regio’s zijn al sinds 2015 in zuidelijke handen. Hoofdkwartier Marib staat op vallen. Shabwa lijkt definitief overgegaan naar de zuidelijke onafhankelijken. De normaal zo rustige oostelijke provincie Hadramawt is onrustig, ook daar is men de corruptie beu.
Elders druppelen berichten binnen als zou Islah het op een akkoordje willen gooien met de Houthi’s, maar dat zijn slechts geruchten. Het duidt er wel op dat Islah van dominante partij in Jemen naar de marges is gedrukt door enerzijds Houthi’s en anderzijds Zuidelijke onafhankelijken.
De aloude verdeling van Jemen in een conservatief, tribaal noorden en een wat liberaler zuiden wordt wellicht ook door de dichtbije en verre buurlanden en sponsors van Jemen gezien als een -al dan niet tijdelijke- oplossing voor de zo tergend lange, schijnbaar onoplosbare oorlog in en om Jemen.
Met de hernieuwde activiteiten via hun Shabwa Elite Forces trekken de Emiraatse buren in elk geval een duidelijke rode lijn, voor de Houthi’s: ze mogen het noordelijk hoogland domineren, maar daarbuiten hebben ze noch draagvlak, noch iets te zoeken.
Langs de westelijke kust steunen de Emiraatse leiders immers ook de Giants Brigade -voorheen republikeinse troepen- van Tariq Saleh, de neef van voormalig president Ali Abdallah Saleh. Het is niet denkbeeldig dat deze troepen op enig moment toch ook Jemens derde stad Taiz en omliggende regio heroveren op de Houthi’s.
Als dan ook Marib nog met succes wordt verdedigd blijven de Houthi’s geisoleerd op hun hoogvlaktes, zonder de Maribse olie-inkomsten en zonder hegemonie over havenstad Hodeidah.
Zonder deze economische drijfveren is de noordelijke Houthistaat nauwelijks levensvatbaar. Met veel geduld kan dan alsnog met de in het nauw gedreven Houthi’s aan vrede worden gesleuteld.
Saoedies en Houthi’s voeren strijd op tijdens (onze) feestdagen
Dec 25-2021. Saoedies en Houthi’s voeren de vijandelijkheden aan het einde van dit jaar fors op. Net als rond recente voorgaande jaareindes lijken ze vooral op militair gebied gebruik te maken van een relatieve westerse mediastilte, wegens de kerstdagen en navenant dunbevolkte redacties die toch al op omikron gefixeerd zijn.
In Sana’a vielen gisteren krachtige bommen, raak volgens de ene, mis volgens de andere partij. Volgens verschillende berichten deden ditmaal ook Emiraatse bommenwerpers mee.
In Mahwitt – een fantastisch mooi stadje ten noordwesten van Sana’a, ik mocht er ooit ontbijten tijdens een hike in vooroorlogs Noord-Jemen – vielen bommen in elk geval ook op burgerslachtoffers.
Op hun beurt zonden de Houthi’s raketten naar Jizan, waar een Saoedi en een Jemeniet dodelijk slachtoffer van werden.Jizan is een zuidelijke Saoedische provincie die lang tot Jemen behoorde en volgens Houthi’s weer in hun nieuwe Jemen ingelijfd dient te worden.
Bekijk vooral ook het even directe als zinloze spraakgesprek op hoge toon dat Deutsche Welle (in het Engels) voerde met Hisham Sharif, die namens de oude republikeinse partij GPC de partner is van de Houthi’s/Ansarallah in de door Houthi’s gedomineerde noordelijke regering en daarin fungeert als de MinBuza.
Verhevigde strijd, voor nieuwe status quo intreedt
Dec 23-2021. Marib wankelt, schreef ik in de eervorige aflevering van dit Yemenblog. ‘Tenzij een sterkere partij…..’..
Dat nu lijkt te gebeuren. Hevige Saoedische bommencampagnes op de vooruitgeschoven Houthitroepen ten zuiden van Marib hebben geleid tot gebiedsheroveringen van de combinatie regeringsleger/lokale tribale strijders.
Vanochtend bleek een deel van de Balat al Sharqi -de heuvelrug ten zuiden van Marib- terug in hun handen. Ook heroverde het combinatieleger een deel van de zuidelijke toegangsweg naar Marib.
De hernieuwde bommencampagnes op Sana’a de laatste weken beleefden gisteravond een nieuwe hoogtepunt met hevige inslagen in Sana’a. Volgens de Saoedies zijn wapenopslagplaatsen en fabrieken van drones geraakt. Maar volgens de Houthi’s werd slechts een gevangenishospitaal geraakt.
Afgelopen week verder veel verwarring rond het vertrek van Iraans ambassadeur Hassan Irlo uit Sana’a. Naast Iran hebben ook -als enigen van de wereld- Syrie en Hezbollah diplomaten gedetacheerd bij het Houthi-bewind in Sana’a.
Volgens de tegenstanders van Iran was Irlo vooral als militair strateeg in Sana’a. Irlo diende in en buiten Iran eerder onder Qasem Suleimani, de Iraanse strateeg die begin dit jaar slachtoffer werd van een Amerikaanse aanslag in Irak.
Wat precies de redenen en omstandigheden waren van Irlo’s aftocht is onduidelijk. Er zijn bronnen die beweren dat Irlo gewond was geraakt bij een Saoedische bommentapijt. Volgens anderen moest hij weg vanwege onenigheid met de Houthi’s. Het meest geloofwaardig is nog wel de melding dat Irlo besmet was geraakt met het coronavirus.
Hoe dan ook werd Irlo afgelopen week na druk diplomatiek verkeer met een Iraaks vliegtuig afgevoerd naar Iran, waar hij de volgende dag stierf en met militair eerbetoon werd begraven.
Het hernieuwde Saoedische geweld laat zien dat de Saoedies de opmars naar en inlijving van Marib en olierijke omstreken niet tolereren. Een recente Amerikaanse koerswijziging zou hun daartoe ook de ruimte bieden.
De vastberadenheid van de Houthi’s om -alle oproepen tot het staken van geweld en het beginnen van vredesbesprekingen ten spijt- hun opmars naar Marib op zijn minst te pauzeren zou aan de Amerikaanse beleidswijziging ten grondslag liggen.
Maar ook de recente intensivering van diplomatieke pogingen de oorlog om/in Jemen te stoppen kunnen aan de verhevigde strijd ten grondslag liggen. Alle partijen willen immers met zoveel mogelijk voldongen feiten -lees wisselgeld, lees gebiedswinst- aan de onderhandelingstafel plaatsnemen.
Lees meer over de overwegingen van de internationale politiek in deze stevige analyse van Gregory Aftandilian
Zonen van Jemen laten volk eindelijk ‘ns juichen
Dec 17-2021. Een dag nadat vijf miljoen Nederlanders juichden voor Max in zijn raceauto juichden alle dertig miljoen Jemenieten voor drieeëntwintig van hun zonen.
Het is jammer dat redacties alleen geinteresseerd zijn in slecht nieuws uit Jemen. Je kunt er ook leuk, interessant of goed nieuws ophalen. Maandagavond zelfs heel gemakkelijk, want de socials werden overladen met beelden van uitzinnige Jemenieten. Beelden uit Noord-Jemen, Zuid-Jemen, alles ertussen en uit alle plaatsen waar de uiteengewaaierde diaspora is neergestreken. Beelden van een kolkend stadion. Of bekijk deze compilatie
Het draaide om een voetbalkampioenschap van de West-Aziatische bond. Jemenieten zelf wisten niet direct waar het precies om draaide. Volgens sommigen U21, anderen dachten U19 maar na enig speurwerk bleek het om de boys Under15 te gaan.
Deze boys voetbalden in de groepsfase tegen Jordanië (3-1) en Bahrain (5-0), in de kruisfinale tegen Syrië (2-1). In de finale troffen de zonen van Jemen de zonen van gastheer Saoedi-Arabië.
Het werd een onvergetelijke finale in een kolkend stadion vol Jemenieten in Dammam, in het zuidoosten van het koninkrijk, waar veel Jemenieten wonen om Saoedi-Arabië draaiende te houden en hun families in Jemen te onderhouden. Die keken vrijwel allemaal toe op hun smartphones en televisies.
Jemen kwam vroeg in de tweede helft voor, de Saoedies maakten in blessuretijd gelijk. De laatste penalty uit de bloedstollende strafschoppenserie werd gekeerd door de Jemenitische keeper en toen bleek geschiedenis geschreven.
Ook al betrof het slechts boysU15, de dikke rijke machtige grote broer Saoedi-Arabië was eindelijk eens verslagen.
“فتيةٌ إن أمروا المجد استجابا”#السعوديه_اليمن pic.twitter.com/z6RmvWAs7F
— This is Yemen (@its_yemen) December 13, 2021
Groot was de vreugde in alle steden van Jemen. ‘Mijn moeder moest huilen,’ appte een vriend, ’terwijl ze gewoonlijk niets om voetbal geeft.’ ‘Thank you so much,’ reageerde een vriend op mijn felicitaties. ‘It’s the first happiness Yemenis have for seven years.’
Op twitter was de stemming uitzinnig. Analytici concludeerden dat ‘waar de politiek Jemen verscheurt deze jongens ons allen samen brengen.’ Dat gevoel van gezamenlijkheid overheerste inderdaad. Veel gewone mensen toonden zich enorm blij dat ze eindelijk weer eens samen blij konden zijn.
Je kon het ook destilleren uit de spelerslijst, met drieentwintig jongens uit alle hoeken van het verscheurde land. Sana’a als hoofdstad was natuurlijk hofleverancier, het zuidelijke Aden bracht veel jongens, maar ook kwamen jongens uit Taiz, het verre Hadramawt en zelfs een uit Houthibolwerk Saada. De jongste was net 13 de oudste bijna 16. De verliezende coach liet niet na de Jemenieten van valse geboortdedata te beschuldigen.
Het Saoedische Arabnews vroeg het Fatehi bin Lazerq, redacteur van prominent nieuwsblog Aden Al-Ghad: ‘De rolluiken van de winkels gingen hal neer, om de match te bekijken. Zelfs het vechten stopte even tijdens de wedstrijd.’
‘Tranen van vreugde in Jemen, van oost tot west en van noord tot zuid. Mensen liepen door geruineerde steden, op lege magen maar met hun ogen vol vreugdetranen, om uiting te geven aan hun liefde voor elkaar en het gedeelde overwinningsgevoel,’ aldus Bin Lazerq in de Saoedische krant.
Op de socials zag je inderdaad in alle steden van Jemen mensen de straat op gaan. In Aden, Ataq. In malls waarvan de locatie moeilijk te achterhalen is. In de spelersbus natuurlijk. In de Caireense diaspora. In Sana’a. Hier en daar liep het geluk over in de voor ons ook bekende beelden van bijna rellende voetbalsupporters.
Veel vuurwerk ook alom, meestal van geweervuur. De volgende ochtend bleken in er in Noord-Jemen 5 doden gevallen en 124 gewonden door terugkerende kogels. In het van wapens vergeven Jemen geen onbekend fenomeen. En zo keerde Jemen weer terug op aarde.
In Aden arresteerden de autoriteiten jongens die met de vlag van de republiek zwaaiden en dat is in het naar onafhankelijkheid strevende zuiden de verkeerde vlag.
Na afloop waren alle heersers er als kippen bij om de helden met royale cadeaus in te lijven en de glorieuze overwinning op hun konto te schrijven. Kort daarop hervatten zij de oorlog, maar heel even had de wereld kunnen zien hoe Jemen ook is. Waarvan akte.
Marib wankelt
Dec 15-2021. Hoog tijd voor een update. Ongeveer een maand zat er weinig beweging in de frontlijn ten westen en zuiden van Marib. Vorige week kwam daar verandering in. Bekijk hieronder een statische of in de link een redelijk betrouwbare dynamische-kaart van de frontlijnen. Of hier, met tekst.
Nieuwe golven Houthi-strijders sloegen bressen in de verdedigingslinie ten zuiden van Marib. De oostelijke helft van deze linie is inmiddels in handen van het Houthi-leger. Via de vlakke woestijn ten zuidoosten van Marib pogen ze inmiddels op te rukken naar de westelijke helft, volgens bronnen met enorme verliezen. Vanaf deze heuvelrug kunnen ze de stad bereiken.
Tenzij een sterkere partij ingrijpt lijkt Marib hiermee definitief aan het wankelen gebracht, maar dat is al zo vaak gezegd. Wat wel vast staat is dat Maj. Gen. Nasser al-Dhaybani gisteren het slagveld verruilde voor de eeuwige jachtvelden. Volgens journalist Ali al-Sakani staat de generaal symbool voor meer dan zomaar een generaal.
(Tekst gaat door onder afbeelding)
I’ve met Gen Al-Dhaybani many times since 2017 in Nihm front eastern Sana’a till 2021, particularly 3 months ago, in al-Kasarah front nw #Marib with AP team.
Al-Dhaybani not an ordinary milit commander, but was the cornerstone of the Yemeni army.
Will post a thread on him later. pic.twitter.com/z8FA8oJiiZ— Ali Al-Sakani (@Alsakaniali) December 13, 2021
Exodus. Uit Marib. Uit Jemen
De exodus uit Marib zal verder aanzwellen. Marib was de stad die de afgelopen zeven jaar groeide van stoffig woestijnstadje met dertigduizend inwoners tot een toevluchtsoord van minimaal twee -volgens sommigen zelfs vier miljoen- miljoen mensen uit het noordwesten.
Dat zijn zakenmensen die het Houthi-juk ontvluchtten, het halve leger en hele ministeries van het vorige regime, maar ook veel gewone mensen die al hun bezittingen achterop hun pick-up laadden en uiteindelijk kamp opsloegen in de vluchtelingenkampen rondom Marib. Voor een impressie bekijk je deze recente reportage van BBC.
Veel van die kampbewoners moesten de afgelopen anderhalfjaar -zo lang al duurt de belegering van Marib- hun boeltje nu en dan weer bij elkaar harken om met de veilige kant van de frontlijn mee op te schuiven. Ze bouwen hun hutjes nu weer op in het kale, ombarmhartige noordoosten van Marib. Volgens onbevestigde bronnen stierven daar de afgelopen nachten zelfs drie kinderen van de kou.
Zij die daar -na zeven jaar oorlog en leven uit de spaarpot- nog geld voor hebben, verlaten de stad naar het noordoosten. De enkelen met geld of juiste connecties naar Saudi-Arabie. Alle anderen trekken naar het oosten, om via de provincie Hadramawt hun land te verlaten. Hetzij met een vliegtuig uit Mukalla, hetzij overland via Oman. Om elders op de wereld een plekje te vinden.
Cijfers
Volgens de Jemenitische regering zouden de Houthi’s dit najaar al 30.000 man hebben verloren. Volgens AFP zouden het er 14.700 zijn, een cijfer dat de houthi’s zelf bevestigen. De regeringsverliezen zouden beperkt blijven tot 1200, aldus AFP.
Het is verstandig alle cijfers over Jemen met een korreltje zout te nemen. Cijfers over de enorme verliezen bij ‘de vijand’ vliegen over en weer. Voor niet ingewijden is het al ingewikkeld genoeg de verschillende omschrijvingen (Yemeni army, popular army, national army, popular resisitance, Iran-backed militia’s, Saudi-mercenaries, salafi’s) van de verschillende legers en strijdgroepen al uit elkaar kunt houden.
Toen ik vorig jaar in Shabwa was vertelde een bron uit Marib dat de tribale troepen al tegen de 30.000 mannen verloren hadden. Tribale onderdelen van de diverse legers spelen een doorslaggevende rol in de gevechten. Rond Marib met name de Murad (Zuid-Marib) en Abidah (Oost-Marib, onder wie de charismatische gouverneur Aradah).
Afgelopen maand circuleerden filmpjes van Murad en Abidah die in grote getale met busjes naar Sana’a togen om hun loyaliteit aan Abu Jebril, een koosnaam van oppperste leider Abdel Malik al-Houthi te tonen. Volgens ingewijden waren dit filmpjes van stamleden die al jaren geleden kozen voor de Houthi’s en nu nogmaals waren gevraagd theatraal over te lopen, voor het filmpje.
De toekomst van Jemen
De afgelopen vier weekenden kreeg ook hoofdstad Sana’a weer flinke klappen, na maanden van relatieve rust. De Saoedische luchtmacht keerde er na lange afwezigheid terug. Mogelijk als vergelding voor raketten die Houthi’s nu en dan over de noordgrens heen naar de Saoedies sturen. Of om de Houthi’s met geweld te bewegen hun aanval op Marib te stoppen.
De Jemenitische BuZa minister Ahmad Bin Mubarak vergeleek de slag om Marib onlangs met de roemrijke tijd van Saba, beter bekend als de Queen of Sheba (vanaf de achtste tot ongeveer de derde eeuw voor Christus). Saba verloor de hegemonie nadat vijanden bressen sloegen in de beroemde dam van Marib. Anders dan destijds is Marib volgens Bin Mubarak nu echt impenetrable, ondoordringbaar, voor ‘het Iraanse project’: de Houthi’s.
Tim Lenderking -de US-ambassadeur voor Jemen- sloeg een realistischer toon aan. Gevraagd naar een analogie van de val van Marib met de recente Amerikaanse aftocht uit Afghanstan zouden de Houthi’s daar volgens Lenderking juist geen kracht in moeten vinden. Nee, zij zouden juist moeten zien dat zonder internationale steun nergens komen.
Volgens Lenderking kunnen de Houthi’s Jemen sowieso niet in hun eentje runnen. ‘The Houthis will not be able to control all of Yemen. Eventually they will decide that their future can best be solidified through a political process.’
De man die de doden terug naar huis brengt
Nov 10-2021. Nu iemand in Jemen die niet iets destructiefs, maar iets constructiefs doet. Hadi Jumaan ruimt -heel oneerbiedig gezegd- de troep op die anderen in Jemen maken; hij haalt dodelijke slachtoffers van het slagveld en brengt hen terug naar familie. Hij zorgt ook dat strijdende partijen krijgsgevangenen uitwisselen.
Hier lees je zijn verhaal. Geschreven door Nawda Dawsari, die ook een crowdfund voor Hadi organiseert, want hij heeft spullen nodig om zijn werk te kunnen doen.
Hieronder een filmpje van Hadi’s twitter, dat naast een beeld van Hadi’ s werk meteen een beeld geeft van de strijd, in dit geval in Jawf, de provincie tussen het slagveld van Marib en de grens met Saudi-Arabie.
يواجه الوسطاء المحليين في #اليمن الكثير من الصعوبات في عملهم الإنساني معرضين حياتهم للخطر.
أظهر في هذا الفيديو بصحبة مجموعة من المتطوعين معي اثناء انتشالنا لعشرات الجثث من إحدى جبهات القتال في مديرية الغيل بمحافظة #الجوف عام 2018، حيث نجينا بأعجوبة من 3 غارات جويه استهدفت الموقع. pic.twitter.com/fcvXE8zT0L— Hadi Jumaan (@HadiGumaan) November 8, 2021
From the Dutch press (on Yemen)
Okt 29-2021. Het is spannend in Jemen, althans rond Marib. Ik schreef dat ruim een jaar geleden ook al maar het verzet bleek taaier dan iedereen -mijn vele bronnen en ikzelf- had verwacht. Nu kloppen de houthi’s evenwel echt op de poorten van Marib. Het zou breaking news moeten zijn -ook in de Nederlandse pers- want een soort Afghanistanscenario dreigt in Jemen. Al zijn er evenveel verschillen als overeenkomsten. Daarover een volgende keer meer, als het misschien al zover is.
Mijn eigen NRC publiceerde wel een kantlijnberichtje, maar dat sloeg zowel inhoudelijk als feitelijk de plank redelijk mis. Ten eerste situeert het Marib in het zuidoosten van Jemen, terwijl het in werkelijkheid bijna diametraal tegenovergesteld in Jemen ligt.
Ten tweede maakte het slechts melding van houthistrijders die gedood zouden zijn door de Saoedische coalitie. Er sterven al een jaar lang iedere dag houthistrijders bij bosjes, dit is geen nieuws en het bericht geeft een verkeerde voorstelling van zaken. Beter zou een bericht zijn dat de houthi’s de oorlog om Jemen definitief aan het winnen zijn en wat dat met zich meebrengt, voor Jemen, de regio en de rest van de wereld.
De redacteur heb ik nog aangeschreven maar dat had kennelijk geen zin; geen reactie en geen correctie; het staat er nog net zo fout. (Update 2/11: ontving zonet een mail dat het bericht niet zo geschreven had moeten worden. Het bericht staat er nog wel, alleen is Marib nu geografisch beter gesitueerd, verder geen wijzigingen.)
U voelt: het steekt nogal. Want ze kunnen mij natuurlijk ook om een berichtje vragen, gaarne sta ik tot hunner dienst en het zou winwin zijn. Zij een goed bericht, ik kan mijn expertise ruilen voor een paar centen. Nu publiceren zij een kutberichtje en kom ik weer ns niet rond.
(Zelfs ontving ik onlangs een schrijven van de belastingdienst dat ze ‘de bron verwerpen’, omdat ik te weinig winst maak. Wordt vervolgd)
Olietanker Safer weer ‘ns revisited
Telegraaf lezers lazen vorige zaterdag een stukje over de Safer, de olietanker die al een tijdje op breken staat. Maandag mocht ik betreffende krant (inclusief katern: Vrouw. Bestaat echt nog steeds!) uit de papierklikoo opduiken van de kioskhouder, waarvoor dank. Stuk viel nogal tegen; summier en zonder nieuwe info.
Veel beter, completer en actueler is dit stuk in The New Yorker. En ietsje ouder maar in het Dutch en ook al een stuk beter -schreef ik met schaamrood op twitter- was mijn eigen stuk over Safer van het voorjaar.
Minister komt exclusief voor de VK naar NL
In de Volkskrant tenslotte lazen we deze week nog een wat uitgebreider stuk over Jemen. Dat was gebaseerd op een interview met de minister van BuZa van Jemen van begin september, dus al zeven weken geleden. Daar kom je in NL gewoon mee weg. Het artikel is zeker informatief; biedt een/de* stand van zaken in Jemen, maar helaas zonder al te veel details/kennis van zaken*.
De minister mag van de journalist leeglopen en alle niet gestelde vragen -in het kort: over de ineffectiviteit en corruptie van de regering van deze minister, waardoor de houthi’s Jemen kunnen inlijven- blijven dan ook onbeantwoord.
Destijds -sept6- sprak ik de minister ook een beetje, als lid van een delegatie vrienden van Jemen, waartoe ik sinds kort kennelijk ook behoor. We moesten hem niet sparen, zei de minister bij aanvang van het gesprek om vervolgens alleen zelf aan het woord te zijn.
Op mijn verzoek om een formeel interview werd niet ingegaan. Van de ambassademedewerker belast met mediacontacten begreep ik later dat de Volkskrant exclusiviteit had bedongen; dat andere journalisten niet met de minister zouden spreken. Ofschoon ik al wist hoe kinderachtig de journalistiek soms is viel me dat toch weer tegen.
Kort uit Jemen:
Djinns, Tihama, gestolen koffie en fantasie
Om niet in mineur te eindigen wat korte, mooie, droevige en fantastische zaken uit Jemen, al eerder gedeeld op twitter (@abumelle):
Eerst maar dit mooie filmpje vanuit een diep gat in Mahra, Jemen. Al sinds mensenheugenis een gevangenis voor djinns, dus eng voor locals. De onverschrokken onderzoekers dalen af en vinden er geen djinns, wel parels.
Voor wie zich redelijk snel wil inlezen in de politieke geschiedenis en actualiteit van de ٱلْيَمَن تِهَامَة, het Jemenitische deel van de lange westelijke kuststrook van schiereiland Arabië leze dit stuk over de Tihama.
Over gestolen koffie: ik jaag graag op mooie groene bonen en dan stuit je soms op nevenzaken, zoals dat niet allen de VOC maar ook de Indiërs koffie uit Jemen stalen ….. ik heb de koffie overigens wel aangeschaft bij deze heler, maakt mij dat nu medeplichtig?
okt 22-2021. In de kop hierboven de gedachte die postvat wanneer je de laatste editie van de Yemen Review van Sana Center leest. Hieronder knip ik wat veelzeggende fragmenten.
Eerst wat gekniplakte strofen over indoctrinatie in gebieden onder Houthi-hegemonie:
The Houthis have also made changes to school curriculum as well as to school holidays, instituting 16 different political and religious celebrations,[2] including Ashura, a Shia holiday never previously commemorated in Yemen, even under the Zaidi imams.
University security guards were under order to suspend any male student who spoke to a female classmate. At the same time, salaries of university professors, much like other employees on the public payroll, were suspended and, in 2018, the Houthis laid off over 100 professors. Masters theses and doctoral dissertations must now go through a special committee appointed by the movement to edit the content based on the movement’s vision. Houthi security forces have raided schools and universities in Sana’a and elsewhere that did not adhere to the new regulations.
The Houthis have changed the names of university halls to commemorate the movement’s symbols. They prohibit mixed graduation ceremonies and banned photos of male and female graduates together. A percentage of each faculty is now allocated to the children of Houthi members who were killed fighting in the war. Those students are exempted from all fees.
Lessons about Mohammed Mahmoud al-Zubairi and Ali Abd al-Mughni, key figures in the 1962 revolution in North Yemen, have been replaced by ones talking about Imam Al-Qasim, Imam Al-Mansour and his son Yahya Hamid al-Deen – all Zaidi imams who ruled Yemen. September 21, 2014 – the date of the Houthi takeover of Sana’a – is described as a “revolution”
In the eighth grade (ages 13-14), the new curriculum omits everything related to the 1962 revolution, which established the Yemen Arab Republic. Gone also are lessons about the function of the state, the three executive authorities and the concept of tyranny. In their place are lessons about national identity, defending the homeland and the fight for independence. In the ninth grade (ages 14-15), all lessons about civic life, civil society and women’s participation are omitted
In several instances, parents spoke of their children being influenced by their classmates during these summer schools to join the fighting. Many children have also run away from their homes to join active frontlines without their parents’ consent after being influenced by peers who have been trained at these summer centers.
The number of children recruited by the group since 2014 was around 10,333,[23] while in 2017, a United Nations Office of the High Commissioner for Human Rights press statement estimated the number of child soldiers fighting with the group at about 1,500 children.[24] By the end of 2018, the Associated Press reported around 18,000 recruited children.[25] In 2019, the minister of human rights in the internationally recognized government estimated the numbers to be around 30,000 children since 2014.
The magazine also displays violent content. All humans who stand against the Houthi movement are portrayed as monstrous and unethical, while those who seek peace are weak. The magazine includes graphic pictures of children killed in airstrikes, with captions declaring that the “enemy” will stop at nothing until all Yemenis are dead.
The memo, signed by Houthi supervisors (mushrafeen) and senior tribal loyalists, banned women from several activities, including working with relief organizations and using smartphones and cosmetics, calling these activities an “ideological invasion” by the Saudi-led coalition. Men who allow their wife, daughter or any female they are the guardian of a smartphone will be subject to fines of 200,000 Yemeni rials and a cow, according to the memo.
Tweehonderdduizend riyal staat in het noorden gelijk aan ongeveer driehonderd euro. Veel geld voor een Jemeniet.
Yemenis have become well acquainted with death and the many faces of injustice during these past seven years of war, but the Houthi movement’s September 18 public execution of eight men and a teenager staked claim to a new level of horror. With it, the Houthis sent a clear and unambiguous message to ordinary Yemenis of their intent to cement their rule through terrorizing society into submission.
(Voor de achtergronden van die executie scroll je iets naar beneden, naar de vorige aflevering van dit blog.)
Ook de gebieden buiten Houthi-hegemonie -het zuiden, het oosten- komen maar niet uit de neergaande spiraal. De vele anti-Houthi groeperingen spreken met één mond, maar bestrijden elkaar waar mogelijk in de lappendeken aan territoria in het Zuiden. Dit maakt het leven voor de inwoners niet eenvoudig:
“An egg costs YR150,” three times what it used to cost, said Mohammed Abdulkareem, a 33-year-old school teacher and father of two in Sayoun. “What is all this craziness? We are starving, poverty is killing our children, there are no services and no authority. What pushed us to the streets is hunger and no one has the right to stop us.”
Hadramawt is considered the wealthiest Yemeni region in terms of oil and gas resources. Although the local government is supposed to receive 20 percent of all locally-produced oil and gas revenue, people in Hadramawt wonder where that money goes in light of the absence of government services.’
Extra gruwelen op de 7e verjaardag van de oorlog om Jemen
Sept 23-2021. De Palestijnen hebben een naam voor de dag dat ze hun land verloren: al-Nakba, de Ramp van 15 mei 1948. Nakba gebruiken veel Jemenieten nu ook voor de 21e september 2014, de dag dat de Houthi’s hoofdstad Sana’a definitief innamen.
Andere Jemenieten –de Houthi’s en hun supporters in binnen-en buitenland- zien deze datum juist als de dag dat Jemen bevrijd werd van imperialisten, salafisten, al-Qaeda en een keur aan corrupte politici.
Alsof ze dat moesten vieren executeerden ze daags voor de alweer zevende viering van deze bevrijding negen mannen op Tahrir, het Vrijheidsplein van Sana’a, hoofdstad van Jemen. Na de executie hieven ze een strijdvaardig vrolijk traditioneel dansje aan, alsof het feest was.
De geëxecuteerden waren mannen uit Hodeidah, havenstad in de Tihama, de Jemenitische provincie langs de Rode Zee. Op oude kaarten loopt de Tihama –coastal plain– door tot ver in Saoedi-Arabië, zelfs tot aan Aqaba, havenstad van Jordanië. Inwoners van de Jemenitische Tihama staan niet hoog genoteerd in het Jemenitsiche kastenstelsel.
De mannen werden opgepakt in april 2018 in Hodeidah, daags na de aanval op Saleh Al-Samad, destijds president onder opperste leider Abdel Malik al-Houthi. Samad en vijf manschappen stierven in een drone-aanval vanuit Saoedi-Arabië, geassisteerd en/of georkestreerd door de VS, reden dat ook Donald Trump op het lijstje gedaagden stond, tussen diverse andere Saoedische en Westerse leiders .
Slechts de mannen uit Hodeidah verschenen uiteindelijk in de speciale rechtbank. Volgens advocaten was er nooit sprake van een eerlijke rechtsgang en zijn de mannen -volgens de veiligheidsdiensten leden van een cel die de moord mogelijk had gemaakt- zonder bewijs opgepakt, jarenlang verdwenen gehouden en zwaar gemarteld.
Met name de jongste verdachte -volgens berichten opgepakt al op dertienjarige leeftijd- was er slecht aan toe; zijn beul moest het half verlamde slachtoffer naar de executieplek dragen, waar hij net als de anderen op zijn buik werd gelegd en in de rug geschoten.
Op het Slagveld
Elders in Jemen wankelt de militaire status quo, na een offensief van de Houthi-legers zuidelijk van het nu al een jaar zwaar belegerde Marib, zetel van de in 2014 verjaagde regering en toevluchtsoord voor miljoenen Jemenieten.
Westelijk van Marib geraken de Houthi’s maar niet voorbij de heuvels van waaraf tribale legers de stad verdedigen, in hun rug gesteund door Saoedische gevechtsvliegtuigen die de onuitputtelijke Houthi-kamikazes telkens weer aan flarden schieten.
Ten zuiden van Marib is het een ander verhaal. De provincie al-Bayda is inmiddels grotendeels in handen van de Houthi’s. Maar ook het westen van de volgende provincie Shabwa -de regio’s Bayhan en Usaylan-is afgelopen week ingenomen door de Houthi’s, al namen de Shabwani legers er gisteren weer een deel van terug.
Ook bij hun blitzkrieg in 2015 kregen de Houthi’s een groot deel van Shabwa in handen, tot voorbij hoofdstad Ataq. Slechts wegens een gebrek aan tribaal draagvlak ter plaatse en de nabijheid van zuidelijke troepen, gesteund door de Verenigde Arabische Emiraten, bleek dat een kortstondige bezetting. Al spoedig joeg een monsterverbond van lokale stammen, Emiraatse troepen en zelfs gewezen al-Qaeda-getrouwen de Houthi’s terug naar het westen.
De vraag is of de Houthi’s hun opmars ditmaal wel doorzetten. Mogelijk is het hun te doen slechts om de aanleveringsroutes naar Marib, die ze al bijna allemaal in handen hebben. Alleen de oostelijke route naar Hadramawt en Saoedi-Arabië rest nog als enige aanvoerroute voor Marib.
Het doet sommigen wel beven, zoals in deze tweet: Alleen de Saoedische luchtmacht staat nog tussen de Houthi’s en een slachting van Marib. Ook raken diverse vluchtelingenkampen ten zuiden van Marib afgesloten; vluchtelingen mogen de kampen niet uit, bevoorrading mag er niet in.
Verder lezen: dit stuk van Peter Salisbury, over wat te doen met al die vechters als het misschien/uiteindelijk toch weer vrede wordt in Jemen.
Arm Mokha
Sept 11-2021. Slechts een dag na de vorige ophef alweer nieuwe ophef (zie onder), ditmaal om een aanval op de opgelapte haven van Mokha. Nederlanders kennen allemaal wel mokka, een smaaksoort die je vroeger vooral terugvond in ijs, in chocolaatjes, soms ook als een zoete koffiesmaak. Die mokka wordt verkregen na het heel donker branden van suiker, gemengd met cacao en koffie.
De oorsprong van de naam Mokka is een geografische, afkomstig van al-Mokha, een haven langs de Jemenitsiche Rodezeekust. Ooit was Mokha een voorname haven, de VOC had er een bloeiend handelskantoor en ontvoerde er zelfs koffieplantjes, die via de Amsterdamse Hortus botanicus uiteindelijk herplant werden op Java. Waarna koffie aan de zegetocht over de wereld begon.
Later versleet Mokha tot een groezelig haventje, met name nadat het verderop gelegen Hodeidah diens functie overnam. Maar Hodeidah is in handen van de Houthi’s en Mokha is in handen van Tariq Saleh, neef van Ali Abdallah Saleh, de president die dertig jaar lang Jemen leidde en langzaam in een bestuurlijk moeras veranderde.
Tariq beheerst het zuidwestelijke deel van Jemen en krijgt daarbij steun van de Emiraatse heersers, die via hem nog steeds een dikke vinger in de Jemenitische pap hebben, een luid geadverteerde terugtocht in 2019 uit Zuid-Jemen ten spijt. Tariq en de Emirati’s legden de afgelopen maanden landingsbanen aan op Mayun, een eilandje in de Rode zee en klaarblijkelijk ook in Mokha. Daarnaast werd de haven opgeknapt, tot woede van de Houthi’s, die er vorige week bommen en raketten heenstuurden, weer tot woede van de mensen in Mokha.
Maar ook van anderen, zegt Fernando Carvajal, Jemenkenner en onlangs (24 sept 2021; red.) initiator van een space (discussie) op twitter, waarop de meerendeels Jemenitische deelnemers hun verbazing uiten dat de aanval op Mokha het internationale nieuws niet haalde.
De aanval op Mokha is belangrijk nieuws, ‘omdat het een sein is van de Houthi’s dat er geen plek is in Jemen die ze niet kunnen raken,’aldus Carvajal, voormalig lid van het Panel of Experts dat voor de VN rapporteert over de onuitwarbare kluwen belangen in Jemen.
Met de aanval op Mokha -en ook die op de luchthaven van Aden eerder dit jaar- willen de Houthi’s volgens Carvajal zeggen dat als zij de lucht- en zeehavens in hun deel van Jemen niet mogen exploiteren, anderen dat ook niet mogen in andere havens en luchthavens. ´Omdat er zoveel verdiend wordt aan het transport van hulpgoederen en brandstof naar de rest van Jemen.’
De rehebilitatie van de haven van Mokha zou voor de hulpverleners van Jemen en Jemen zelf een verlichting zijn, omdat niet alle hulp dan via Hodeidah hoeft, de haven in handen van de Houthi’s. Dat scheelt tijd en vooral heel veel kosten. ‘In Hodeidah wordt erg veel verdiend aan hulp. In 2019 was dat al bijna twee miljard dollar, sindsdien is dat alleen maar gestegen. Meer dan 75% wordt door de Houthi’s en hun tribale onderaannemers afgeroomd, waar dat elders maximaal 25% is. Dit voedt de oorlog.’
Ongewenste berichten dat de hulpstroom de oorlog niet zozeer verlicht alswel aanwakkert zijn er meer. Carvajal geeft nog een voorbeeld. ‘Voor de oorlog huurde je een gepantserde auto voor vijfhonderd dollar per dag. Ik weet dat, want ik had vrienden die ze verhuurden. Maar die zijn allemaal weg. Nu zijn het de Houthi’s die de markt beheersen. Intussen is die markt enorm gegroeid, want de hulporganisaties hebben voor alles veel gepantserde jeeps nodig. En is de prijs gestegen naar 1500 dollar per dag.’
Een prijs die de afgelopen jaren ook steeg is die van Mokha als superieure koffiesoort, eigenlijk afkomstig van de hoge pieken achter Mokha. Qima -Arabisch voor summit– bundelt deze koffies en exporteert ze over de wereld. Een veiling van de allebeste kavels leverde deze week tot tweehonderd dollar per kg groene bonen op.
Daarmee zorgen deze jongens en meisjes (de laatste nog even op de achtergrond) voor nog meer superieure koffies en de ontwikkeling van Jemen, zodat we dit stukje toch met een positieve noot kunnen eindigen.
Terug naar Jemen
Sept 10-2021. Het was een lange vakantie en het is hoog tijd terug te keren naar hoofdzaak Jemen, dat al die weken trouwens heus in de gaten is gehouden. Er is die weken veel gebeurd, maar wezenlijk is het status quo; dus onveranderd.
Dat het voor Jemenieten niet altijd veilig is terug te keren naar het moederland blijkt uit een incident dat vandaag op twitter veel stof doet opwaaien. Een jongeman met vrolijke profielfoto’s keert na acht jaar VS terug naar Jemen. Op weg naar zijn familie wordt hij in provincie Lahj door ‘veiligheidsdiensten’ onderschept, van zijn zuurverdiende geld ontdaan, gemarteld en gedood.
Welke veiligheidsdienst het betreft is onduidelijk. Volgens de een is het Saudi-backed, volgens de ander Emirati-backed. Lahj -net ten noorden van Aden- is grotendeels in handen van de STC -de de facto zuidelijke machthebbers met als grote sponsor Abu Dhabi (VAE).
De STC heeft inmiddels laten weten deze kwestie tot op de bodem uit te zoeken en de schuldigen te laten boeten. We zullen zien. Een schuldige onderknuppel wordt altijd wel gevonden, de bazen ontspringen doorgaans de dans.
De achtergrond vertelt dat Jemen een lappendeken van koninkrijkjes is die in wisselende allianties met lokale, nationale en internationale sponsors hun koninkrijkjes proberen te beheersen. Behalve instemming en goedkeuring van hun -doorgaans tribale- achterban en die buitenlandse sponsors levert gebiedsbeheersing ook de nodige inkomsten op, middels afroming van alles wat maar mogelijk is. Wellicht dat de jongeman hier niet aan mee wilde doen, wie zal het zeggen.
Onverdacht in dit geval zijn de Houthi’s, die het in Lahj niet voor het zeggen hebben. Alsof zij schone handen hebben zeggen ze daarom nu wel lekker hard hoe erg de anderen zijn.
Ook Houthi-tegenstrever en Jemens BuZa-minister Bin Mubarak veroordeelt de misdaad, de reacties eronder druipen van het cynisme.
In de VS is de Jemenitische diaspora laaiend over de moord. Overigens is de gebeurtenis voor Jemenieten die niet in de gelukkige toestand van diaspora zijn geraakt dagelijkse werkelijkheid.
De foto’s en de analyse
Juli 16-2021.Terugkomend op de veldslag Marib uw aandacht voor deze fotoreportage uit Marib, of deze analyse van de veldslag of deze fotoreportage van apnews en u bent weer op de hoogte.
Bekijk ook even deze merkwaardige tweet. En als u/je de achtergrond kent, geef mij au/jb uitleg.
Donkere tijden in Sana’a
Juli 09-2021. Geen vrolijke woorden van een analist en een activist, beiden net terug uit Sana’a. Woorden die ik volgens afspraak (Chatham House Rules) hier niet als quote mag opschrijven, maar wel kan parafraseren:
Het is doffe ellende in Sana’a. De straten zijn vies en kapot, er is overal stof en verderf. Het heerlijke klimaat van Sana’a -vanwege de hoogte van ruim 2000 km: zonnige dagen, koele nachten- is enorm verslechterd.
Op alle muren prijken afbeeldingen van martelaren, want de Houthi’s verliezen honderden mensen per dag, ook in het hogere kader van de Houthi’s zelf. Universtiteiten zijn veranderd in foto-exposities gewijd aan martelaren. Mensen bezoeken moskeen niet meer, want daar wordt alleen maar strijd en haat gepredikt. Slogans hangen aan elke paal.
De meestgebruikte term in Sana’a vandaag de dag is ‘dreggen’. De Houthi’s hebben de hele samenleving leegedregd. Alles is nu in hun handen, alle departementen, instituties, bedrijven. De vorige zakenmensen zijn van het toneel verdwenen, vervangen door nieuwe zakenmensen die wel goede relaties met de Houthi’s hebben.
Mensen zijn moe en het zat. Betaald worden ze allang niet meer, het familiegoud is verkocht en het aantal bedelaars is enorm. Zelfs de verkeerspolitie bedelt. Terwijl de prijzen extreem hoog zijn, een bedrag waar je vier jaar geleden nog een mandje vol mee kreeg is nu onvoldoende voor een enkel product.
Hongerige mensen zijn eenvoudig te mennen. De verdreven, vorige regering is de zweep waarmee de Houthi’s de mensen nog steeds voort kan drijven, want die regering is zo corrupt en incapabel dat het geen alternatief is. De Saudi’s zijn de andere zweep waarmee de Houthi’s een stevig deel van het volk nog voor zich wint.
De verhuizing van de Nationale Bank van Jemen uit Sana’a is het meest succesvolle element van de Saudische campagne in Jemen, want het heeft het land in armoede gestort. Mensen hechten niet meer aan het leven, zijn continu bezig met overleven, wanneer is er stoom, wanneer is er brandstof, iets te eten. Er is verder niets meer te doen dan overleven, zodanig dat mensen politieke rallies bijwonen en leuzen scanderen, om maar iets te doen te hebben.
Jongens, kinderen, monsteren aan in het Houthi-leger omdat er geen alternatief is. Onder de wapenen, aan die fronten, veranderen ze vervolgens in blinde militanten. Als ze dat niet al waren, want ook deze zomer worden weer 400.000 kinderen vergiftigd in Houthi zomerkampen, waar ze leren over de ware ideologie en de jihad. De Houthi’s hebben zo een eindeloos reservoir aan rekruten, daarmee kunnen ze nog jaren voort, zelfs met de honderden dagelijkse doden.
Het leiderschap van de Houthi’s is verschoven naar rechts, zelfs Mohamed al-Houthi geldt nu als gematigd. Veel echte gematigden zijn verdwenen, door corona, door politieke moorden. En toch moeten we met hen blijven praten, omdat die gematigde stemmen zo meer kracht krijgen. Anders is Jemen tot ondergand gedoemd, want dit regime kan geen Jemen besturen, dit is zelfmoord van een land. Iedereen het Houthi-wereldbeeld opdringen betekent feitelijk: een eindeloze oorlog met de rest van het land voeren.
Tegelijkertijd is Sana’a booming. Overal verschijnen gebouwen. De 1 a 2% superrijken en oorlogsprofiteurs investeert in onroerend goed, dat tegen woekerprijzen wordt verhuurd aan het legioen migranten dat naar Sana’a is gekomen, want elders in Jemen is geen geld meer te verdienen.
Maak een einde aan resolutie 2216, die louter oorlog, armoe en ellende heeft voortgebracht. Maak een einde aan het experiment met de zogenaamde legitieme regering en zoek contact met gematigde elementen binnen de Houthi’s. Pak Jemen decentraal aan, luister naar lokale gematigden en beloon hen.
Onderzoek tegelijk hoe de geldstromen lopen van, naar en tussen de oorlogsprofiteurs. Identificeer hen, de ultrarijken. Zoek hun sponsors, zoek de supporters. Ook Iran. We zien Iraniers in Sana’a, zij bedreigen het vredesproces.
Er is geen militaire optie, dat zou leiden tot de vernietiging van Jemen en uiteindelijk ook van Saudi -Arabie. Maar de kans op vrede slinkt hard. Alles in Jemen zetten de Houthi’s naar hun hand. Zelfs de Hashemieten -oorspronkelijk de ruggengraat van de Houthi’s- zijn bang voor de Houthi’s, omdat die alles tot in langte van dagen verpesten voor hen.
- Vergeet niet het Arabische spreekwoord:
- صَدِيقُكَ مَن صَدَقَكَ لا مَن صَدَّقَـك :
Een vriend is niet degene die het met je eens is,
maar degene die jou de waarheid zegt.
Tot zover vandaag het donkere nieuws uit Sana’a
Tot slot nog deze link naar een verhaal met veel beeld over de strijd om Marib, die langzamerhand het karakter krijgt van zeer trage veldslag.
Zo traag dat ook veldslagjes elders erbij betrokken raakten. Houthi’s stuurden afgelopen week raketten/drones naar het zuiden, normaal geen doelwit voor hen.
Het miljard, de drone, het Model en de Houthi. En de ezel ook nog.
Juli 01-2021. Dagnieuws uit Marib. Nieuws voor wat het waard is. Vandaag hoorde ik via een bron dat de verjaagde president Hadi en zijn verjagers de Houthi’s ruzie hebben. Nogal wiedes zou je zeggen, die voeren toch oorlog.
Het Miljard
Maar niets is wiedes in Jemen. In dit geval willen de Houthi’s door Hadi afgeroomde staatsgelden losweken uit een Jemenitische bank, die zijn knopen heeft geteld en daar niet in mee wil gaan. Het zou gaan om zowel Jemenitisch als Saoedische riyaals en Amerikaanse dollars, ter waarde van in totaal een kleine miljard euro.
De Drone
Oorlogsnieuws. Een Houthi-drone op Marib trof doel, al wordt er nog geruzied welk doel precies, burger of militair. Een Houthi-drone naar Saoedi-Arabië trof vanochtend geen doel. Uit Marib nog een foto, die grappig zou zijn was de oorlog onwaar:
Het Model
Intisar al-Hammadi -een Jemenitische model, actrice en make-up artist- haalde vandaag ook de persen. Intisar is een Jemenitische jongedame die in ferburai al door de Houthi’s werd opgepakt.
Naar verluidt betichten de Houthi’s haar van indecent gedrag en cannabisgebruik. De rechters zouden al gedreigd hebben haar aan een maagdelijkheidstest te onderwerpen. Intisar zou in de ruim vier maanden dat ze vastzit ook al een zelfmoordpoging hebben gedaan.
Vandaag haalt Intisar dan eindelijk de westerse pers via Washington Post, omdat Human Rights Watch zich haar lot aantrekt. En dat van vijf andere vrouwen die op soortegelijke aanklachten in dezelfde geheime gevangenis opgesloten zitten, maar die uit vrees voor schande en wraak anoniem willen blijven.
De Houthi, altijd maar die Houthi
Er zijn trouwens ook verlichte of gematigde Houthi’s, maar de krijgen dezer gepolariseerde oorlogsdagen geen kans. Prominent in de Arabische media zijn hun barbaarse broeders, die mensen ophangen en op zomerkampen de jongste jeugd indoctrineren, intimideren en manipuleren.
Uit betrouwbare bronnen leerde ik ooit dat deze zomerkampen al ver in de vorige eeuw begonnen, als reactie op een golf van saoedisch gesponsorde sunnitische zomerkampen die ook of juist expres de zaydi-shia regio’s penetreerden.
De ezels van Aden
Nog wat leuker nieuws -niet voor de Dieren- in deze fotoreportage, over jongetjes die in alle malaise goeie handel drijven via hun ezeltjes.
Slag om Marib/deel #
Juni 28-2021. Een bloedig weekend opnieuw rond Marib, met at least 111 doden als gevolg, het meerendeel jonge Houthi-rekruten. Sinds half juni het derde offensief startte verloren Houthi’s talloze strijders in een volgende van hun niet aflatende reeks pogingen om Marib in te nemen.
Marib zou de strijd om Jemen kunnen doen kantelen, omdat het zowel het laatste toevluchtsoord is van de verdreven regering als een belangrijke inkomstenbron, vanwege olie- en gasvelden die in de vlakte achter de stad liggen.
Begin juni leek er even hoop op vrede, maar de Omaanse bemiddelaars konden dat net niet beklinken. Houthi Noord-Jemen eist onbegrensde heropening van de luchthavens en zeehavens, maar de Saoedische coalitie wil op alle in- en uitgaand verkeer controle houden en de Omani’s slaagden er kennelijk niet in een tussenweg te vinden.
Ook zouden de Houthi’s de Saoedische belofte Sana’a niet meer vanuit de lucht te bestoken onvoldoende vinden. Ook elders in Jemen zou geen Saoedische luchtsteun meer gegeven mogen worden aan de verschillende legers die tegen de Houthi’s vechten. Waaronder Marib, dat zonder die luchtsteun wellicht zou vallen.
In wat ook wel human wave tactics heet stormen golfjes Houthistrijders op de bergen af die Marib afschermen en maar niet veroverd worden. De traibale strijders en regeringsmilitairen op de bergtoppen krijgen kennelijk afdoende Saoedische luchtsteun. Nochtans verliezen ook zij naar schatting de helft zoveel strijders als de Houthi’s, die veel grotere voorraden strijders hebben en daarop kennelijk hun strijdplan baseren.
Houthi drones en raketten vliegen overigens ook nog regelmatig naar het zuiden van Saoedi-Arabie. En volgens onbevestigde berichten werd vorige week de enige overgebleven grensovergang tussen Jemen en SA bij al-Wadiah, helemaal in oostelijk Hadramawt, onder vuur genomen. A war to be continued
betekent: onbekend, ik ben de tel kwijt
Slag om Marib/deel #
Juni 23-2021. ‘De verwachting is dat Marib een dezer weken -hooguit maanden- valt of zich overgeeft,’ stond hier en daar, precies een jaar geleden.
Hoewel gebaseerd op meerdere en verstandige bronnen bleek dat te vroeg geroepen. Nog altijd staan de Houthi’s -die zichzelf liever Ansarallah of Yemeni popular forces noemen- voor de poorten van Marib.
In de herfst van vorig jaar luwde het zomeroffensief, met de Houthi’s op twintig kilometer van Maribstad. In februari van dit jaar startten de Houthi’s een lenteoffensief dat leidde tot tergend trage terreinwinst. Nu staan de Houthi’s in een halfrond westelijk front op ongeveer tien kilometer van Marib.
De heuvels rond Marib komen ze niet over. Vanaf de toppen wordt de stad verdedigd door regeringsmilitairen, lokale tribale troepen en huurlingen van allerlei pluimage. Vanuit de lucht krijgen de Houthi’s elke dag te maken met Saoedische bommenwerpers en jagers die hen terugslaan.
Het dagelijks recept is dat van kannonnenvlees, waarbij talloze jonge rekruten het leven laten in wat cynici omschrijven als human waves tactics. Om de jagers en bommen beter te kunnen ontwijken worden frontsoldaten niet langer in vierwielers, maar nu op motoren richting de heuvels gestuurd.
Ook sturen de Houthi’s drones met bommen naar Marib, die in de stad af en toe schade een veel leed aanrichten. Een foto van het verkoolde lijkje van de tweejarige Liyan werd half juni in de voortdurende propagandaoorlog gretig gedeeld, in dit geval door tegenstanders van de Houthi’s.
Hoeveel mensen er gestorven zijn is onbekend, zoals zoveel onbekend is in Jemen, waar veel lukraak gebeurt. In november hoorde ik ter bijna plaatse dat er toen al tegen de twintigduizend tribale troepen het leven hadden gelaten. Waarschijnlijk een meervoud daarvan verloren de Houthi’s, die nochtans kunnen putten uit een eindeloos reservoir.
Jongens in Noord-Jemen hebben weinig keus. Zich vrijwillig aanmelden omdat er verder toch geen droog brood te verdienen valt kan. En anders word je wel van straat gepikt. Tenzij de familie hem dan kan loskopen zal die jongen snel het leven laten aan een front. Hieronder zo’n jongen, terwijl zijn overwinnaars zijn talisman afrollen.
Video.
Talismans found with a Houthi fighter who was killed yesterday in #Marib battlefronts.
Watch full video:https://t.co/BPI1Mkj8T5 pic.twitter.com/3gbSm9O6vW— Marib Shield (@MaribShield) June 22, 2021
betekent: onbekend, ik ben de tel kwijt
Te mooi om waar te zijn
Juni 15-2021. Onderstaand onaf stukje blijkt te vroeg geroepen. Terwijl ik het intikte laaide de strijd om Marib op en stuurden de Houthi’s ook weer een drone naar de luchthaven van Abha, hoofdstad van ‘Asir, een provincie in het zuiden van Saoedi-Arabië waar Jemen aanspraak op maakt.
Een Houthidrone voor de militaire luchthaven van Khamis Mushait werd uit de lucht gehaald. Wel landde er een drone op een school in ‘Asir, zonder slachtoffers. Waar de school precies staat is me niet duidelijk. In elk geval tekenen dat de verdesbesprekingen nog niet volledig zijn afgerond. Toch laat ik de rode lijn in onderstaand stukje staan, want de meeste analytici zeggen: er is geen alternatief voor vrede.
Vrede aan de horizon
Juni 14-2021. Vanochtend een appje uit Jemen dat Sana’a airport op het punt van heropenen staat. En hoe je een work visa voor Nederland krijgt. Afgelopen week ook al een tweet over werkzaamheden aan de luchthaven, zodat vliegtuigen er ook daadwerkelijk kunnen landen, in die mooie stad met duizend en een verhalen. Waar ik al tien jaar niet mocht wezen.
Uit app en tweet zou je kunnen afleiden dat op politiek/diplomatiek niveau de weg al geëffend is. Niet te vroeg juichen, maar zou wel een formidabele prestatie zijn van de Biden-administratie, zoals die zo gewoontjes heet. Dat binnen zes maanden na aantreden de oorlog in en om Jemen begint te eindigen, want daar is de heropening van Sana’a airport zeker een teken van.
Een werkvisum voor Nederland is nochtans niet eenvoudig te verkrijgen. Vier jaar geleden schreef ik dit stuk, over Jemenitische koffieboeren die de voortreffelijke waar op een belangrijke koffiebeurs zouden komen uitleggen, of aanprijzen.
Na maanden van voorbereiding en documenten verzamelen en naar de betreffende afdeling sturen kregen ze allen een afwijzing. Sommige hadden voor het eerst een broek aangetrokken en waren al uit hun bergdorp afgedaald, zelfs halverwege Nederland toen het menstonterende Nee kwam. Schande.
Analist al-Iryani bij de Balie
Mei 27 -2021. Vanmiddag bekeek en beluisterde ik een online presentatie van debalie.nl van gisteravond, met Floor Beuming van Amnesty en Jemen-analist Abdelghani al-Iryani, in de serie deep talks. Zo diep was het niet maar zeker een informatief gesprek, waarbij grappig element dat de gespreksleider al-Iryani consequent al-Irani bleef noemen. Dat wil zeggen: de Iranier. In Jemen klinkt dat nogal verdacht.
Abdulghani al-Iryani liet zich van zijn beste kanten zien en dat zijn: enorm geinformeerd, analytisch sterk en genuanceerd en dan toch nog begrijpelijk en ongemeen scherp in zijn woorden. Hieronder de hoogtepunten, althans wat mij betreft.
Over de oorlog en de zwenkende koers van de VS hierin:
‘De VS steunde de coalitie aanvankelijk, met name vanwege de verontwaardiging in Saoedi-Arabie om de nucleaire deal met Iran. Als een soort compensatie deed de VS mee.’
‘Nu wil de VS er weer uit. Nou, als ze stoppen met het bevoorraden van de Saoedisch luchtmacht met reserveonderdelen voor de F16, dan is de oorlog in twee weken afgerond.’
Over de onderhandelingen, die eigenlijk al zes jaar continu gaande zijn maar volgens sommigen sinds Biden in een stroomversnelling zijn geraakt:
‘Eerst moeten de Houthi’s en Saoedies er uit komen. Essenstieel in zulke besprekingen is deelname van een Noordeuropees land. Verder moeten Kuwait en Oman erbij zijn, net als Jordanie. En Ethiopia en Rusland.’
‘We moeten iets doen om te voorkomen dat Jemen uit elkaar valt, zoals landen in de Hoorn van Afrika. De huidige fragmentatie is ook een kans; laat die fragmenten zichzelf besturen en langzaam naar een samenwerking in een nieuw Jemen toegroeien.’
Over de rol van het Zuiden en de Emirati’s:
´Saoedi-Arabie heeft altijd plannen op het grondgebied van Jemen. De VAE is het daar niet mee eens, omdat Saoedi-Arabie dan te machtig wordt, als een soort Duitsland. Daarom mengen ze zich in Zuid Jemen.’
Over Iran was al-Irani kort:
‘Er is een tendens om de Iraanse rol in Jemen te overdrijven. Zeker steunt Iran de Houthi’s, maar het conflict in Jemen is vooral een intern conflict. Houthi’s zijn diepgeworteld in Jemen, en niet per se afhankelijk van Iran.’
Over de karige berichtgeving in en over Jemen:
´Journalisten in Jemen hebben te maken met buitensporige restricties, het is er echt heel moeilijk for journalisten, maar ook voor buitenlandse hulpverleners. Dat komt: de buitenwereld is voor de Houthi’s een natuurlijke vijand.’
Geruststellend -omdat ik dat zelf schreef- onderschrijft al-Iryani de woorden van Elayah in een artikel over de voedselhulp aan Jemen. Elayah noemt die hulp contraproductief, omdat die hulp omgeven is door corruptie, smeergeld en diefstal door alle oorlogspartijen. Die strijken er forse winsten mee op, zodat de hulp de oorlog juist aan de gang houdt.
Volgens al-Iryani krijgen goederen voor Jemen vrij snel -binnen 24 uur- goedkeuring van het VN-apparaat dat alles in Djibouti moet controleren. Maar die spullen staan vervolgens maanden ergens op een volgende kade te wachten. ‘Een maand, twee maanden, soms drie maanden. Feitelijk staan ze te wachten op smeergeld dat betaald moet aan vertegenwoordigers van de regeringen van Jemen en Saoedie-Arabië’, aldus al-Iryani, eind mei te gast bij de Balie.nl.
‘Voor de blokkade is geen rechtvaardiging, ook niet juridisch’, zegt al-Iryani, vanuit zijn mafradj, een typische huiskamer op de bovenste verdieping van zo’n monumentaal hoog huis in Sana’a, hoofdstad van Jemen. ‘Ook de luchthaven van Sana’a is al zes jaar dicht. Mensen die voor medische hulp naar het buitenland zouden moeten kunnen dat niet. De VN, de regering van Jemen en de coalitie onder leiding van de Saoedies, ze spannen allen samen tegen de bevolking van Jemen. Het is collectieve straf, maar wel een straf die de mensen die verantwoordelijk zijn niet raakt.’
Hulp komt uiteindelijk Jemen wel in, maar komt vaak vaak op de verkeerde plaats. ‘Houthi’s krijgen het in handen en gebruiken het als betaling, of als beloning aan mensen die loyaal aan hen zijn, bijvoorbeeld als ze een zoon naar het front sturen.’ Ook al-Iryani ziet cash-aid als oplossing. ‘Wat de VN kan doen is mensen werk geven, zodat ze cash for work krijgen waar de Houthi’s minder gemakkelijk tussen kunnen komen.
Lees hier het gehele, rijk geillustreerde artikel:
Jemen is een oorlogseconomie, daarom is het zo moeilijk die oorlog te stoppen.
Status Quo
Mei 7 -2021. In Jemen heerst best vaak de status quo; er verandert niets wezenlijks. Vandaar, maar vooral door andere, betaalde bezigheden en een coronabesmetting van een kleine twee weken, heb ik dit Yemenlog schandelijk laten versloffen.
Zonet op de zoom geweest met een boel journalisten en Abdullah al-Alimi, de stafchef van Abdrabbe Mansour Hadi, de president (in ballingschap) van Jemen. Veel opzienbarends kwam er niet uit, althans op het eerste gezicht.
Een kort verslag:
Hadi zit in ons aller harten, maar fysiek voorlopig nog even in Riyadh, omdat de geplande terugkeer naar Aden te ingewikkeld is. Maar ik ga altijd eerst bij hem langs voordat ik afreis en hij is de eerste die ik informeer als ik terugkom.
Nee, zijn zonen spelen geen rol in het bestuur (zoals de hardnekkige geruchten gaan;red, in blauw). En ook Sjeik Ahmed al-Aissi (een vermaarde zakenman, overal in Jemen de hand in, zodanig dat die de feitelijke touwtjes in Jemen in handen heeft;red) heeft slechts een honoraire rol in in de administratie.
Nee, de administratie wordt niet gedomineerd door Islah (aan Moslimbroeders gelieerde partij in Jemen) en iedereen is hier welkom.
Ook heus welkom is Tareq Saleh (de neef van Ali Abdallah Saleh, de gewezen (33 jaar!) president van Jemen en nu bevelhebber van een leger die het zuidwesten van Jemen beheerst. Tareq zegt zelf hulp aangeboden te hebben maar die is afgeslagen;red). Ook als hij ons wil helpen bij het verdedigen van Marib, alleen moet dat wel binnen de kaders van Legitimiteit (ال شرعية (sha3ria), een gevleugeld woord in Jemen, ze bedoelen er de gewezen regering mee, die in tegenstelling tot de Houthi’s wel internationale legitimiteit heeft;red). Alle militaire groeperingen in Jemen moeten vallen binnen de Legitimiteit.
Zometeen verder
Mother of Battles
Maart 14-2021. Net twitter weer afgeschuimd, maar wat de laatste stand in de oorlog om Marib precies is, mij onbekend. Lijkt erop dat Houthi’s weer stukje terreinwinst boekten, maar dat lezen we iedere dag. Ze zouden nu op drie kilometer van Marib staan, maar dat is natuurlijk afhankelijk van waar je het begin van Marib precies lokaliseert.
Een gezwollen nieuwe term heeft intussen zijn ingang gedaan: de strijd om Marib heet nu de moeder van (alle) veldslagen, met hashtags #Lybie en #Syrie erbij. Want de Houthi’s willen er zo graag een strijd van de Sjia- tegen Sunni-islam van maken. De verwijzing naar Syrie en Lybie mobiliseert verder ook de anti-imperialisten, met hun hang naar alles wat de Saoedisch-Amerikaanse as bestrijdt.
Intussen zijn gevechten aan andere fronten in Jemen opgelaaid. Logisch, Houthi’s trekken hun troepen samen in Marib, dan zijn ze verzwakt in Hajjah en Taiz. Dat is waar de gevechten zijn opgelaaid, en beide partijen claimen zoals terreinwinst.
Het wachten is eigenlijk op hervatting van de strijd om Hudaydah, misschien wel het belangrijkste van de vele oorlogsfronten in Jemen. In 2018 werd een veldslag daar voorkomen. Op een vredesconferentie in Stockholm werden partijen daar in een hogedrukpan gestopt. Ze kwamen overeen de frontlijn bij Huadaydah verder niet te overschrijden.
De VN zou intussen de haven van Hudaydah onder zijn hoede nemen. Die haven geldt als het infuus waarmee de internationale hulporganisaties Jemen bedienen van voedsel. Vier op de vijf Jemenieten zou ervan afhaankelijk zijn, en dan hebben we het over Noordelijk Jemen, waar de Houthi’s heersen.
Volgens een bron rammelen de getallen waarop de hulporganisaties hun hulp verdelen, met als kwalijk gevolg dat er voor de Houthi’s zoveel af te romen valt, want naar hun gebieden gaat alle hulp. Sowieso telt Marib twee miljoen vluchtelingen en tellen alle zuidelijke provincies ook veel vluchtelingen, die niet in het verdeelschema voorkomen.
Afgelopen week startte de Jemenitische regering in Aden (het deel van de regering dat nog enig krediet heeft) een campagne waarin het tegengas geeft aan de bewering dat in Houthi-gebied 80% van de Jemenieten zou wonen, een getal dat wij journalisten graag gebruiken om de Houthi-hegemonie te illustreren. Maar volgens de Adenregering is het slechts 54%. Wie het weet mag het zeggen….
Ook met hun human waves behalen de Houthi’s weinig terreinwinst
Maart 7-2021. Al bijna tien maanden duurt de slag om Marib, laatste bolwerk van de zes jaar geleden uit hoofdstad Sana’a verjaagde regering van Jemen. Iedere dag sterven er tientallen, zo niet honderden jonge mannen rond Marib. Uitzicht op een overwinning heeft helemaal niemand.
Marib is van stoffig woestijnstadje getransformeerd in het dominosteentje van Jemen. Valt het steentje de ene kant op dreigen de Houthi’s de oorlog om Jemen te winnen, valt ie de andere kant op valt een belangrijke pilaar weg onder Houthi’s noordelijke hegemonie. Precies daarom wordt er zo hard om gevochten. Zometeen meer over de laaste stand, op het slagveld.
De Oude Dam
Eerst even tweeenhalfduizend jaar terug: Marib was toen de hoofdzetel van de Sabaeense beschaving, beter bekend van de queen of Sheba. Even buiten de nieuwe stad staat een pre-islamitische tempel uit dat glorieuze tijdperk. De Houthi’s hebben op de beroemde zonnepilaren al hun graffitti gephotoshopt om daarmee in het ronkende propagandacircuit van Jemen hun voordeel te doen.
Een stukje verder naar het zuidwesten vind je twee oude damhoofden, vijfhonderdtachtig meter uit elkaar. Ertussen vind je resten van een indrukwekkende dam, waarachter de Sabaeanen eeuwenlang water verzamelden van de regenbuien in het immense achterland. De dam werd elke eeuw hoger, totdat net na het begin van onze jaartelling het onderhoud verslofte en de dam brak. Die ramp staat beschreven in de Quran.
De Nieuwe Dam
Veertig jaar geleden bouwden de moderne Maribi een nieuwe stuwdam, met geld van de voorlaatste emir van Abu Dhabi (Zayed bin Nahyan), die zijn afkomst kan herleiden naar Marib. Met het water telen de Maribi weer hun heerlijke sinaasappels en allerlei groenten, net als in de Sabaeaanse tijdperk is de streek weer een agrarisch gebied. De dam zelf is een geliefde chillplek van de Maribi, die hun matrasjes tegen de rotsen plakken om er hun qat te kauwen en druk twistend over het grote meer te staren.
Nu even niet, want rond de stuwdam ligt een van de vele frontjes waarmee Marib wordt omringd. Juni vorig jaar begon de jongste slag om Marib. De vorige dateert uit 2015, toen de Houthi’s werden weggejaagd door de lokale stammen. Marib was detijds niet veel meer dan een stoffig frontierstadje, hoofdstad van de gelijknamige provincie: het terrein van de tribale bedoeienen, die zich in veel onderscheiden van de tribalen uit het hoge, woeste Noord-Jemenitische bergland.
De olievelden
Op het land van de bedoeienenstammen van Marib -en die van het daarachter gelegen Shabwa- liggen de olie- en gasbronnen van Jemen. Vergeleken met de immense olie en gasvelden uit de golfstaten zijn deze niet heel indrukwekkend van omvang, maar wel een van de weinige inkomstenbronnen van het geruineerde Jemen. En geologen beloven nog veel meer olie en gas onder het uitgestrekte achterland.
Dat maakt Marib interessant voor Noord-Jemen, dat nu onder leiding staat van de Houthi-dynastie, in de pers vaak abusievelijk vermeld als Houthi-rebellen. Rebellen zijn de Houthi’s na bijna zeven jaar dominantie allang niet meer. De Houthi’s zijn feitelijk al halverwege de vervolmaking van hun contra-revolutie; ze restaureren in Noord-Jemen hun theocratie, waaraan in 1962 na duizend jaar een einde kwam.
De verjaagde regering
Om die contra-revolutie af te kunnen ronden moeten ze -behalve hegemonie krijgen over de olie en gasvelden- ook nog afrekenen met de resten van de internationaal erkende regering, die de Houthi’s in 2014 uit het Noorden verjoegen. Sindsdien huist een belangrijk deel van die regering in Marib, want ook in de tijdelijke hoofdstad Aden in Zuid-Jemen zijn ze niet erg welkom.
In hun kielzog zijn naar schatting twee miljoen Jemenieten die het Houthi-bewind niet zagen zitten meeverhuisd naar Marib, dat hierdoor een enorme economische boom beleefde. Marib is door de komst van de immigranten gegroeid als kool, van enkele tienduizenden tot twee, misschien wel drie miljoen inwoners.
Internationaal erkend, maar hoe lang nog
Een groot deel van hen woont in nieuw gebouwen in de stad, een kleiner, armer deel in vluchtelingenkampen rond de stad en elders in de gelijknamige provincie. Verder vloeit er veel geld de stad in via de oook al in Marib neergestreken politici en ambtenarij, die gelden als corrupt en betaald door de Saoedische noorderburen, die in Marib een flinke vinger in de pap hebben.
Bij gebrek aan alternatief heeft de verjaagde regering nog wel internationale legitimiteit, vanwege de dadenloosheid en corruptie binnenlands respect heeft het allang niet meer. Het is de Houthi’s daarom een lief ding die regering de nekslag te geven.
Het Slagveld
Terug naar de laatste stand op het slagveld, want dat is het. Ik volg het nu al maandenlang dagelijks, voornamelijk via twitter. Het gaat daar over laffe vijanden en heroische bevrijdingen, maar tussen de propaganda door kun je wel lezen welke kant het opgaat: de kant van een status quo, waarvan Jemen er al zo verlammend veel heeft. 
Ter verificatie ga ik ook te rade bij bronnen in Jemen en het gebied zelf. De bronnen in Marib bevestigen het
—–to be continued
Maar je weet nooit. Een bron in Ataq, Shabwa bevestigt dat er geen immigranteninflux is. Wel, hebben veel van zijn vrienden uit Marib geinformeerd naar woonruimte, mocht het toch gebeuren. Overigens
—–to be continued
of nomaden voordat de Juni 2020 begon een offensief van de Houthi’s dat gaande de zomer luwde, in november weer oplaaide om rond de jaarwisseling weer te luwen en half februari weer in volle hevigheid los te barsten.
Het is moeilijk
—–to be continued
Lees over de potpourri van legers ook even dit stukje (via translate)
Marib standvastig
Maart 2-2021. Elke dag intense veldslagjes, met name aan de westkant van Marib. Filmpjes met veel lijken. Duizenden doden, je leest er nergens niets over.
De Houthi’s kruipen intussen vooruit, maar boeken weinig wezenlijke vooruitgang. Een inname van Marib is ook niet direct hun inzet, leren we van Abdul Ghani Al Iryani in dit stukje bijvoorbeeld.
Oorlog hervat/Houthi’s toch geen terroristen/AQAP-leider wel
February 4?-2021. Een hausse aan ontwikkelingen in Jemen. Primair is de opleving van de oorlog om Marib, een laatste bolwerk van de verdreven regering. Als Marib valt zou dat volgens analisten wel eens de genadeklap kunnen zijn voor het voortbestaan van de verdreven regering, die afgelopen december nog nieuw leven werd ingeblazen en daadkrachtig naar Aden verhuisde, waar ze op een haar na werden opgeblazen en sindsdien strijden tegen zuidelijke onafhankelijken die hun hegemonie over Aden en de kuststrook niet graag prijsgeven.
De Houthi’s -of zoals ze zichzelf noemen Ansar Allah, of The Popular Army- staan vlak aan de poorten van Marib. Gisteren kreeg de stad -die tussen de een en twee miljoen vluchtelingen herbergt- nog acht droneaanvallen te verwerken. Een aantal tribale leiders rond het zuiden en westen zouden het alvast op een akkoordje hebben gegooid met de Houthi’s, die in ruil voor vrije doortocht beloofden zich niet met het lokale gezag te bemoeien. De ervaring elders leert dat dat laatste nooit zolang duurt.
Vanavond verder met de consequenties, nu even koken. Een eerste opzet vast hieronder.
Zonder die nog altijd ‘legitieme’ (door de buitenwereld erkende) regering zou Jemen verdeeld raken in enerzijds een Houthi-Noorden en anderszijds een zuidelijke Jemen gedomineerd door de onafhankelijken, die zich niet verwant voelen met het Noorden en een eigen staat van Zuid-Arabie nastreven, zoals het dat was voor 1990. Of net zoals Jemen verdeeld was dus zowel voor de communistische tijd, voor
Parrallel is een hervatting van drone- en raketaanvallen op Saudi-Arabie, in casu de luchthaven van Abha, een stad die ligt in het diepen zuiden van Saudi-Arabie, een streek die door Houthi-Jemen wordt gezien als bezet Jemen.
Opmerkelijk feit tenslotte rond de leider van Al Qaeda Arabian Peninsula (AQAP), het aqapfiliaal in Jemen, Khalid Batarfi. Gemeld werd dat Batarfi al in oktober gearresteerd zou zijn in Al Gawdah, hoofdstad van Mahra, de meest oostelijke provincie van Jemen. Saad Atef el-Aoulaqi, tweede in command, zou bij dezelfde actie zijn overleden. Maar AQAP- en Mahraspecialist Elisabeth Kendall ontploos dat een recent filmpje van dezelfde Batarfi dateert van 15 januari 2021,
De Houthi’s trekken de teugels alsmaar strakker aan
Januari 7?-2021. Drie dingen die me opvielen afgelopen weekend. Eerste was een interview dat Ana van Es in de Volkskrant had met Fernanda van Tets, die lang voor de VN in Syrie werkte. Van Tets werd daar niet vrolijk van en schreef daarom -klapte uit de school is een beter omschrijving- een boek over de machteloze, soms zelfs dubieuze rol die de wereldregering en diens vele departementen spelen in conflicten.
Het tweede was een tweet van Baseem over de opslagschuren van WFP; s noodhulp. Tel daarbij op de facebookpost van dr . Een plus een is twee dus ik ben
Het derde was een tweet van https://twitter.com/OsamahAlrawhani/status/1348256088563601411?s=20
In de nasleep van mijn artikel had ik nog wat contact met deskundigen, die vielen over mijn omschrijving van de Houthi als Hashemitische
deze recente tweet van Ali Sakani, die zichtbaar maakt dat de Houthi’s bezig zijn Jemen vorm te geven als Huis van Houthi, parallel aan Huis van Saud.
De verwarrende Legers van Jemen
Januari 4-2021. Essential reading; over de verschillende legers in Jemen
Als nieuwsberichten spreken over de regering van Jemen maken mijn schouders altijd een rondje, want wie begrijpt dat. Mensen die van niets weten denken: bedoeld wordt de regering die Jemen bestuurd.
Maar niets is minder waar; de regering die doorgaans wordt bedoeld als regering incasseert wel veel geld van de verschillende sponsors, maar heeft nauwelijks nog iets te zeggen in Jemen. Daarover meer in de laatste vier berichten van vorig jaar.
Daarom schrijf ik altijd: de verjaagde regering van Jemen. Verjaagd door de Houthi’s, die in hun territorium in Noord Jemen hun eigen regering geinstalleerd heeft, bestaande uit zichelf, wat trekpoppen en aangevuld met wat overlopers uit de verjaagde regering.
Complexer is Het Leger van Jemen, waarover ook wel eens wordt gesproken in nieuwsberichten. Jemen heeft geen leger, Jemen heeft heel veel legers en allemaal zijn ze gelieerd aan een andere speler in het conflict. Meer lees je daarover in dit informatieve stuk op Al Masdar.
Voor het logboek daarvoor klik je hierheen
Voor een nog ouder logboek in het Engels klik je hierheen.
Voor veel contekst in alle vorige artikelen over Jemen klik je om te beginnen hierheen
Waardeer dit artikel!!
Bovenstaand stukje werd je gratis aangeboden. Als je dat waardeert en dat wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.
NB: Zonder kosten, elke cent komt in het journalistenbeursje
Naar doneren, veilig en in twee kliks. Thnx!