Zevende uitblinker senior is Aart Staartjes (1938). Aart moest barriëres slechten om als acteur in de televisiewereld precies op zijn plek te vallen. ‘Ik heb daar geleerd: er moet altijd iets lastigs in zitten. Het moet een beetje controversieel zijn. Het moet een beetje schuren.’ (1739 woorden, 12 beelden)
Lees “Aart Staartjes was altijd op zoek naar schuurpapier” verder
Yemenlog; Verzameld nieuws uit Jemen, met soms wat duiding (Yemen explanatory weblog for Dutch Readers)
Hieronder verzameld nieuws uit Jemen, kort en bondig, soms langer en met duiding en verwijzing. Doorklikken via de plaatjes. Work in progress!
(Yemen explanatory weblog for Dutch Readers) Lees “Yemenlog; Verzameld nieuws uit Jemen, met soms wat duiding (Yemen explanatory weblog for Dutch Readers)” verder
Over het Algerijnse glazen plafond en weer een nieuwe oude president
Morgen kiest Algerije uit een vijftal oudgedienden een nieuwe president, maar het volk zal ook deze verkiezingen boycotten. Waarmee de spanning tussen het oude regime en de jonge bevolking verder oploopt. Vier locatieportretten om zowel de stagnatie, het verzet alsook de uitzichtloosheid en migratiedrang in politiestaat Algerije in beeld te brengen.
Lees “Over het Algerijnse glazen plafond en weer een nieuwe oude president” verder
1-euro huizen blazen nieuw leven in zieltogend Siciliaans stadje
Het Siciliaanse Sambuca verzon in januari met succes een list tegen de leegstand en leegloop van het monumentale stadje: huizen te koop voor een enkele euro. Huisjeskopers sloegen erop aan, met vers bloed en nieuw leven tot gevolg. ‘Sambuca heeft een meer voor de deur, bergen eromheen, er is heerlijk eten, een prachtige architectuur en strand op een halfuur.’ Lees “1-euro huizen blazen nieuw leven in zieltogend Siciliaans stadje” verder
De vloggers van Algiers moeten spitsroeden lopen
De Algerijnse vlogger Ramzi heeft veel invloed op de jeugd van Algerije. Naast reclame voor kledingmerken, frisdrankjes en het Algerijnse voetbalelftal verstopt Ramzi ook graag wat maatschappijkritiek in zijn vlogs, al blijft dat in politiestaat Algerije spitsroeden lopen. ‘Niet te direct. En nooit namen noemen.’ Lees “De vloggers van Algiers moeten spitsroeden lopen” verder
De fotocamera van Ruben Terlou is zijn ticket naar de wereld
Voor onderwijstijdschrift Talent interviewde ik eind 2011 -alweer acht jaar geleden- talentvolle studenten die het lukte hun meervoudige talenten te benutten. Aan het woord ook Ruben Terlou, destijds een jonge fotograaf en aankomend arts. ‘Ik dacht: ik ben echt een sukkel, ik ben echt niet slim.’
Lees “De fotocamera van Ruben Terlou is zijn ticket naar de wereld” verder
Volg Abumelle naar/door Algerije
Even vooraf: liever niet delen met anderen, dan gooi je mijn glazen in en misschien dat er geheime diensten meelezen en mij het land uitwerken.
Reis met journalist Anthon Keuchenius -alias Abu Melle- mee naar Algerije om te zien wat daar gebeurt en hoe die zijn werk doet.
om de reiskosten te dekken. verblijfskosten heb ik al verdiend met fruitplukken
Algerije is het grootste land van Afrika, maar we horen en lezen er zelden over. Algerije – vrij vertaald: de eilanden- brengt goede voetballers voort, mooie wijnen, heerlijke olijfolie, zoete dadels, veel gas en aardolie. Wat nog meer, precies dat ga ik uitvinden.
Lees “Volg Abumelle naar/door Algerije” verder
In memoriam: Renk Knol, een meeslepend man
Renk heet eigenlijk Rense, zie ik op de rouwkaart, tot mij gekomen op het vakantieadres aan het uiterste puntje van Bretagne, via whatsapp, via een zoon te huize. Rense Hendrik Knol. Overleden.
Journalisten moeten zich niet voor het AIVD-karretje laten spannen en AIVD moet hen daartoe ook niet verleiden
Journalisten moeten niet, nooit in zee gaan met inlichtingendiensten, zegt journalist Anthon Keuchenius, ooit zelf benaderd door de AIVD. Want dat brengt de journalistiek in diskrediet en benadeelt uiteindelijk iedereen. Verwerk een richtlijn die dat voorkomt expliciet in een gedragscode voor journalisten, zoals die ook voor de betere reisbijlages al geldt.
Dwars over Corsica
In vijf dagen wandel je van de ene steile naar de andere steile kant, dwars over Corsica. Als beloning krijg je einde middag een glas koel kastanjebier, kloeke herbergiersters serveren je ’s avonds vijf gangen en een brits, tussen je nieuwe Franse wandelvrienden. Toch is het niet meer wat het geweest is, zegt de oude Corsicaan, want de kastanjeboom is ziek.
Lees “Dwars over Corsica” verder