Driften met de billenschuiver

De eerste sneeuw van de winter viel te vroeg voor de Aanschaf, maar niet voor de vestiging van Slee Buitensport te Arnhem, waar eind november ineens twintig centimeter sneeuw op de stoep lag.
(1097 woorden, jan 2007 in Volkskrant/aanschaf)

De Arnhemmer, zag de sleeverkoper van Slee, ging alweer voor de traditionele klassieke houten slee, maar in toenemende mate ook voor de slee die in Arnhem onder de naam ‘billenschuiver’ door het leven gaat. Inmiddels is de voorraad billenschuivers weer aangevuld, via sleehandelaar de Boterbloem. De Boterbloem betrekt de sleetjes – er zitten er wel dertig in het assortiment –van de Thuringer sleefabriek KHW, een van de weinige Oost-Duitse successen van na die Wende.

Het veel gelauwerde KHW produceert vooral kunststof modellen, met RVS-glijders en aluminium waar handig. Volgens Wim Schwarzmann van de Boterbloem –hij levert vooral aan de betere buitensportzaak- zijn de sleeën van KHW niet de goedkoopste, wel de beste. ”Het is een beetje de Rolls Royce onder de sledes. Onze modellen zijn ergonomisch ontworpen en onze plastics blijven bij temperaturen onder nul soepel, zodat ze niet breken.”

Grote concurrent van Boterbloem is Schreuders sport –bekend van de Nijdamschaatsen en -skeelers. Schreuders levert vooral aan speelgoedzaken en fietsenmakers. ”Als de sneeuw blijft liggen,” zegt verkoopmedewerker Niels Emck, ”dan gaan de prijzen ook omhoog.” Emck is meer dan tevreden over de sleetest die het ANWB-tijdschrift KcK in haar novembernummer hield.

Zowel Schreuders’ opvouwbare slee als hun gloednieuwe aluminiumslee werden als goed getest door de KcK. De aluminium slee zou de hit van 2006 kunnen worden, ook Perry sports heeft inmiddels een eigen aluminium model. De Boterbloem nog niet, wel heeft het de twee best scorende sleetjes uit de KcK-test: de Snowshuttle en de Snowfuture.

  • Techniek. Volgens Neerlands eerste Olympische bobsleeër Rob Geurts hebben de bobslee en de plezierslede veel gemeen: ”Als je eenmaal gaat, dan ben je niet meer te stoppen. En hoe zwaarder je bent hoe harder je zal gaan.” Om zijn bob sneller te maken heeft Geurts serieus onderzoek gedaan naar het glijgedrag van de slee: ”Wat opviel is dat een slee vooral beneden op het vlakke stuk de neiging heeft om te driften, zeg maar om zijn as te draaien, zodat je met de rug vooruit verder sleet.” Om dat driften te voorkomen, zegt Geurts, is de gewichtsverdeling over de slee belangrijk. Goed verdeeld zal de slee beter sporen en subtieler sturen. Zittend sturen op een houten slee doe je volgens Geurts door met de binnenkant van je benen de slee in de gewenste richting te duwen. Op het kontsleetje hel je gewoon je lichaam voorzichtig de gewenste richting op. De kuipslee met remmetjes verdient volgens Geurts de voorkeur. ”Sleeën zijn eigenlijk onbestuurbare, dus levensgevaarlijke dingen. Je hebt er niets over te zeggen. Met een paar remmetjes kan je tenminste een beetje remmen en sturen.” Gevaar! Vraag een willekeurige vader naar zijn slee-ervaringen en de kans is aanwezig dat hij vroeger met al zijn vrienden op hun sledes achter de auto van oom Bert mocht hangen. Of dat hij ging downhillen van de slingerpaadjes op de plaatselijke heuvelrug, met bomen in elke bocht. Ook gewoon sleeën kan gevaarlijk zijn, leren ons de cijfers van stichting consument en veiligheid. Gemiddeld eindigen driehonderd sleeongelukken per jaar in een behandeling bij de eerste hulp, in een goed sneeuwjaar kan dat oplopen tot vijfhonderd. In de meeste gevallen raakt een ledemaat (vooral enkel en pols) bekneld of gebroken bij een val of botsing. De helft van de slachtoffers is onder de vijftien, een kwart tussen de 30 en 49 jaar. Jongens maken niet meer brokken dan meisjes.
  • Davos (of Grindelwald) heet de klassieke houten slee die iedereen kent. De naam is niet beschermd, reden dat je een Davos in veel verschillende kwaliteiten tegenkomt (€25-€120). Let er bij aankoop op of het beuken- of essenhout massief is, de bevestiging deugdelijk (geen nietjes) en dat de poten iets naar buiten staan, om al te snel omvallen te voorkomen. De buitensportzaak levert ook davos-achtige modellen van plastic, zoals KcK-testwinnaar snowshuttle (€79) van KHW. Die combineert een mooie vormgeving met hippe kleuren, een laag gewicht en antislip onder het zitvlak. Op de lagere snowrocket (€55) kan een zitje en een duwstang gemonteerd worden, wat hem ideaal maakt als winterkinderwagen snowbabydream (€100). Vorig jaar een novum maar inmiddels vrij ruim gekopieerd is de slimme inklapbare, maar verlijmde esdoornhouten slee van Nijdam (€65). Helemaal nieuw zijn de demonteerbare aluminium modellen van Nijdam en Perrysport (€50).
  • De kontsleetjes of billenglijders voor de kinderen hebben dit jaar gezelschap gekregen van een model voor volwassenen, die een aanmerkelijk groter bilvlak koppelt aan een ‘ergonomische’ ribbel in het midden, voor de bilspleet. Ook onderop zitten twee ribbels, om het ding wat beter te laten sporen. Kontsleetjes lijken voor de Nederlander gemaakt: klein, opbergbaar en vooral heel goedkoop (€3-€5). Grappig is de Snow-Ufo (€14) van KHW, een geheel onbestuurbare slee -driften is hier juist de bedoeling- in de vorm van een omgekeerde deksel. De Fun-Ufo (€16) is iets kleiner, maar heeft remmetjes aan beide zijden. Helemaal hip is een airboard (€139), een luchtbed voor op de sneeuw. Vanwege de hoge snelheden is een helm aan te raden, net als voor de carving-bob (€83), de eerste slee waarmee je kan carven.
  • Kuipsleetjes met remmen (rond €20) zijn licht bestuurbaar –door voorzichtig aan een kant te remmen- en kunnen in theorie ook tot stoppen gebracht worden, wat een groot voordeel kan zijn. Let bij aanschaf op het maximale gewicht anders glijdt vader het sleetje zo in tweeën, en leg dat maar eens uit. Let ook op of de remmetjes tegen een stootje kunnen, anders trek je ze zo kapot. Een stoer uiterlijk hebben de sleeën met een stuurtje, dat is gekoppeld aan een skietje in het midden, zoals de Snowfuture (€160) van KHW, testwinnaar bij de KcK.
  • Klassieke houten rodelsleetjes (Ress, Zumbach) hebben een lage, mooi gebogen vorm, een zitvlak van doek en flexibel, buigbaar lengtehout, waardoor ze veel beter bestuurbaar zijn. Een sportrodel heeft scherpe ijzers waarmee je achterover liggend de ijsbaan afracet. Ress heeft een prachtig opvouwbaar sneeuwrodeltje (€168) uitbreidbaar met schaatsijzers en zelfs met skatewieltjes (€719) tot een vierseizoenenslee. Ook duur en exclusief zijn de designsleeën van Porsche (€230, aluminium) en Volvo (€259, opvouwbaar).
  • De Noordamerikaanse toboggan bestaat uit aan elkaar verlijmde houten ski’s met mooie krullen. Skeleton, voorover liggend sleeën op een kaal frame, is de oudste sleesport. Toen het nog vroor had je vroeger in Nederland de prikslee. Op de skipiste worden sleetjes niet erg op prijs gesteld.
  • In Nederland zijn verscheidene kunstsneeuwbanen waarvan een aantal graag kinderfeestjes met sleehuur organiseert. Op www.catpw.be vind je de Ardense sleebanen plus de sneeuwhoogtes, op www.bsd-portal.de vind je de Duitse naturbahnrodeln und hornschlittenbahnen. Op sleetjes.nl en schlitten.ch vind je het meest uitgebreide assortiment sledes.
______________

Waardeer dit artikel!!

Bovenstaand stukje werd je gratis aangeboden. Als je dat waardeert en dat wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.

NB: Zonder kosten, elke cent komt in het journalistenbeursje
Naar doneren, veilig en in twee kliks. Thnx!

Geef een reactie