In de serie Uitblinkers Junior speurt Talent naar de overeenkomsten tussen jong talent. Gymnasiast en Junior College Utrecht-student Linda van der Spaa (16) combineert een liefde voor muziek met een passie voor de natuur. ‘ Kijk, je hebt van die stuwmeren, die gewoon helemaal kaal en dood aanvoelen, terwijl in de gezonde natuur je jezelf juist helemaal kunt opladen.’ (1441 woorden)
Factor: Talent
Ik hou erg van natuurverschijnselen. Toen ik acht was heb ik op de sterrenwacht een cursus gevolgd. Eigenlijk was ik daarvoor te jong, toch won ik de eerste prijs: een sterrengids. Vanaf dat moment heb ik ieder jaar een sterrengids gehad. In groep acht maakte ik een speciale zonnebril, om de venusovergang te kunnen zien. Dat zag er redelijk vreemd uit, zo’n klein meisje met een dichtgeplakte bril. Maar uiteindelijk stond er wel een rij kinderen die ook allemaal door die bril wilde kijken.
Hier in de tweede klas van het Gymnasium heb ik een planetarium gebouwd van Jupiter en zijn manen. Best ingewikkeld, want alles moest kloppen. Banen van een jaar omrekenen op schaal, met priemgetallen werken. Samen met een instrumentenmaker heb ik de tandraderen gemaakt.
We wonen in de stad, maar eigenlijk voel ik me meer thuis in de natuur. Alle vakanties trekken we de natuur in. Vanaf mijn zesde al verzamel ik zaden. Ik ben vrij snel met het leren van plantennamen. Een tijdje geleden heb ik een vogelboek ingescand en zoekkaarten gemaakt. Vond ik leuk om zelf te maken. Bovendien, als je klaar bent ken je al veel vogels. Ik heb dat naturalistische zelf eigenlijk nooit als talent ervaren. Ik ben meer met muziek bezig. Het is wel dat het soms samenkomt. Laatst heb ik een stuk geschreven. Ik heb het Notte degli Animali genoemd, omdat ik nachtdieren in de muziek hoorde.
Factor: Toeval
Mijn ouders zijn allebei muziekdocent, dus daar zit weinig toeval. Ik had hoogstens een ander instrument kunnen kiezen. Ik weet dat mijn oma veel tuinierde, dus dat zal ook wel deels in de genen zitten. Ik heb twee jaar geleden op school een kruidentuin aangelegd, dat kwam voort uit een plusproject biologie.
Ik had al heel lang in mijn hoofd dat ik een kruidentuin zou willen aanleggen. De jeugd kijkt redelijk minachtend tegen natuur aan, gewoon blikjes de bosjes ingooien en zo. Misschien, dacht ik, gaan mensen meer nadenken over natuur als ze zien wat je ermee kan en wat het belang er van is. De conciërge bleek nog een stuk grond over te hebben, een lange dunne strook langs de gymzaal. Maar, zei hij, dat had weinig zin, want behalve klimop groeide daar toch niks. Nu groeien er kruiden, zoals stokroos, kaardenbol, koningskaars en een passiebloem die de vezeltjes bedekt van de klimop die we hebben gerooid. Er groeit zelfs een moerasplant, hoewel het hele droge grond is.
Factor: Inzet
Sommige muziekstukken zijn lastig, dan moet ik echt oefenen tot het erin zit. Het komt voor dat ik daar te weinig tijd voor heb, dan versloft het een beetje. Dat is wel jammer. Gelukkig is het nu vakantie en heb ik wat meer tijd voor de muziek.
Sinds vorig jaar zit ik op het Junior College Utrecht (JCU). Maandag en dinsdag van negen tot half vijf volg ik op het JCU de exacte vakken. Daarvan ben ik vrijgesteld op school, toch mis ik dan ook andere vakken op die dagen. Die moet ik inhalen, daarom blijft er niet heel veel tijd over. Maar tijd tekort kom ik toch wel, daar verandert het JCU eigenlijk weinig aan. De beslissing te solliciteren voor het JCU was niet zwaar. Ik heb vaak vragen waar docenten geen antwoord op hebben, al vanaf de basisschool. Op het JCU zijn er docenten van de universiteit, die kunnen zulke vragen meestal wel beantwoorden.
Factor: Motivatie
Vroeger hoorde ik nog wel ‘ns: zou je niet eens gaan oefenen, want je hebt al een week niet gespeeld. Dat hoeft allang niet meer. Het is in de loop der jaren steeds meer vanzelf gekomen. Nu heb ik gewoon zin in muziek maken. Dwarsfluit spelen kan ik echt uren achtereen volhouden.
Componeren doe ik ook graag. Ik ben ook graag creatief bezig, maar daar is eigenlijk alleen in de vakantie tijd voor. Verder zit ik op klassiek ballet, heb ik jarenlang Indiase dans gedaan en zat ik een tijdje op paardrijden. Balsporten staan mij niet zo aan. Ik kan heel goed de bal ontwijken. Dat vinden anderen niet zo leuk. Maar dat kan me echt helemaal niks schelen.
Factor: Ouders
Ik begon op mijn vijfde met muziek. Eerst wilde ik noten leren lezen. Daarna begon ik met blokfluit, dat werd al snel dwarsfluit en nu doe ik er ook slagwerk bij. Slagwerk doe ik bij het AmersfoortsJeugdOrkest. Ik heb eerst bij het DomstadJeugdOrkest gezeten, maar daar had ik weinig contact met de mensen. Ik heb er veel geleerd, maar het niveau en de inzet lagen er een stuk lager, soms zat ik daar gewoon huiswerk te maken. In Amersfoort was het meteen leuk. Daar spelen we met veel enthousiasme echte werken op hoog niveau.
Op jonge leeftijd heeft het mijn ouders wel moeite gekost om mij dingen af te laten maken. Mijn spanningsboog was toen vrij kort, doorzetten heb ik moeten leren. Ik ben enig kind, ze hadden natuurlijk wel alle tijd voor me. Ze hebben me altijd antwoord gegeven op de vele waaromvragen, ook al waren de antwoorden niet altijd even bevredigend.
Factor: Hulp
Ik ken veel mensen die bezig zijn met kruiden, met natuur, met planten en alternatieve geneeswijzen. Van hen leer ik, mijn ouders leren met mij mee. En uit boeken leer je anders, je kan het beter van mensen leren. Verder zijn er klasgenoten met wie ik samen muziek speel, waaronder iemand die me begeleidt op de piano. Met mijn ouders speel ik ook samen. Ik heb geen idolen. Muziek inspireert me vaak wel, maar dat is nooit aan de musicus gebonden.
Factor: Imago
Mensen mogen me zien zoals ze willen. Als dat positief is des te beter, en anders nou ja, dan moet dat maar. Dat ik vaak in die tuin mag werken, dat begrijpen ze niet allemaal. Ik heb geleerd mijn eigen gang te gaan. In de eerste klas heb ik wel bij een meidenclubje gezeten, maar dat was zo verstikkend, dat heb ik snel losgelaten.
Het tuinproject hebben we twee jaar geleden afgerond, maar planten groeien gewoon verder. Daarom heb ik een tuinvereniging opgericht. Ik heb een oproepje geplaatst en gelijkgestemde mensen uit verschillende klassen gepikt. We trekken op school redelijk de aandacht. Er lopen regelmatig leden met zwarte handen door de school. Meestal wordt er wat laatdunkend over gedaan. Dan grappen ze of we hun gras ook kunnen maaien. Ik ben dat gewend, ben vroeger redelijk veel gepest. Ook omdat ik groep vier heb overgeslagen. Hier op het stedelijk Gymnasium zitten meer mensen die geplaagd zijn. Pesten komt hier nauwelijks voor.
Factor: Zelfkennis
Moeilijke vraag. Soms reageer ik niet zo handig op mensen. Ik ben niet iemand die altijd snel contact legt, terwijl het wel handig is om te kunnen. Met gelijkgestemden omgaan vind ik geen probleem, met mensen omgaan die andere dingen doen en anders denken vind ik soms lastig. Hier op het Gymnasium zijn altijd voldoende mensen van hetzelfde niveau.
De basisschool was moeilijk. In groep drie had ik geen zin om te schrijven. Ik ben linkshandig, en we moesten verplicht met potlood schijven. Maar mijn hand werd vies en de zin die ik schreef onleesbaar. Mijn tafeldiploma haalde ik niet, want ze legden een stopwatch naast je neer. Ze dachten dat ik langzaam was.
We hebben een andere school gezocht, met betere docenten, meer structuur en duidelijke opdrachten. Bij de test bleek ik twee jaar met rekenen vooruit te zijn en met taal een jaar, dus kwam ik meteen in groep vijf. Daar hebben ze me toch nog schrijven geleerd, met een pen, en op een manier zodat ik er geen vieze handen van kreeg.
Factor: Toekomst
Ik zoek geen toekomst in de muziek. Ik wil graag studeren in Leiden of Delft. Iets praktisch, zodat je niet altijd achter een computer of microscoop zit. Misschien iets met duurzame energie. Ik wil wel met de natuur bezig blijven. Ik wil nuttig bezig zijn op een gebied waar ik mezelf prettig voel. En ik zal een minor muziek gaan doen op het Koninklijk conservatorium in Den Haag. Samen muziek spelen, dat zal altijd wel blijven doorlopen. En ik zal veel vrije tijd in de natuur doorbrengen, want dat geeft me energie. Kijk, je hebt van die stuwmeren, die gewoon helemaal kaal en dood aanvoelen, terwijl in de gezonde natuur je jezelf juist helemaal kunt opladen.
Waardeer dit artikel!!
Bovenstaand stukje werd je gratis aangeboden. Als je dat waardeert en dat wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.
NB: Zonder kosten, elke cent komt in het journalistenbeursje
Naar doneren, veilig en in twee kliks. Thnx!